Zorgen om migratiepact: Van Weel wil dure rekening of extra opvang vermijden

In dit artikel:

Demissionair asielminister David van Weel steunt het nieuwe Europese migratiepact, maar waarschuwt dat de praktische uitwerking eerlijk moet zijn. In München overlegde hij met collega’s uit onder meer Duitsland, Zweden, België, Frankrijk en Denemarken over de invoering van het pact, dat volgend jaar van kracht gaat. Het doel is strengere bewaking van de buitengrenzen, minder instroom en een eerlijkere verdeling van asielzoekers; landen die geen opvang leveren, moeten financieel bijdragen aan anderen.

Punt van twist is de verdeling: lidstaten kunnen zich nu als ‘overbelast’ aanwijzen om tijdelijk minder asielzoekers te hoeven opnemen. Van Weel vreest dat die status misbruikt kan worden zodat niemand hoeft bij te dragen. Nederland wil voorkomen dat het relatief meer betaalt of opvangt en pleit daarom voor een alternatieve categorie voor landen met “specifieke problemen” — denk aan flinke secundaire migratie (migranten die eerst elders asiel aanvroegen) en acute tekorten aan opvangplaatsen. Een dergelijke erkenning zou Nederlandse verplichtingen binnen het pact kunnen verlichten, maar die status is nog niet rond.

Kernvoorwaarde voor succes blijft strikte naleving van de Dublin-regels, die bepalen dat asielzoekers hun aanvraag in het eerste EU-land moeten indienen. Van Weel noemt het huidige falen van die regels een ondermijning van solidariteit en wil met Duitsland en België druk zetten; een eerste uitvoeringsplan moet uiterlijk 15 oktober klaar zijn.

Daarnaast behandelden de ministers in München het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Meerdere landen vinden dat het verdrag migratiebeleid belemmert; er wordt gesproken over modernisering of verduidelijking van interpretatie. Dat is opmerkelijk omdat Nederland doorgaans terughoudend is met kritiek op het EVRM: premier Dick Schoof weigerde eerder een oproep tot ruimere uitzettingsmogelijkheden maar tekende later een verklaring waarin modernisering bespreekbaar is. Van Weel benadrukt dat men wil zoeken naar veranderingen zonder rechters te veroordelen.