Zonder strategisch stemmen blijft Nederland onbestuurbaar

In dit artikel:

Nederland gaat naar de stembus in een periode van grote onzekerheid: politieke versnippering bemoeilijkt stabiele kabinetten terwijl maatschappelijke problemen—woningnood, zorg, migratie, stikstof en klimaat—zich opstapelen. Veel kiezers willen met hun stem vooral onvrede laten zien; dat verklaart de aantrekkingskracht van de PVV als protestpartij. Omdat regeringsdeelname van Geert Wilders op voorhand uitgesloten wordt, verandert een stem op de PVV vooral in een signaal en levert het weinig directe invloed op het bestuur.

Wie écht invloed wil uitoefenen, wordt volgens de tekst aangemoedigd strategisch te stemmen op partijen die wél kunnen meeregeren. Op grond van peilingen en programma’s is een coalitie langs de progressieve as (GroenLinks/PvdA en D66), met het CDA als brug tussen links en rechts, het meest plausibele pad naar een ruime meerderheid. Daarmee kan ook de VVD nog geen definitief taboe zijn, zegt de analyse. Strategisch stemmen betekent realisme kiezen boven emotie: niet noodzakelijk het opgeven van principes, maar het richten op partijen die verantwoordelijkheid kunnen dragen en daadwerkelijk beleid uitvoeren.

De kernvraag voor Nederlandse kiezers is helder: kies je voor oppositie en een protestsignaal, of voor bestuur en oplossingen? Met historisch laag vertrouwen in politici lijkt veel zwevend electoraat ditmaal niet aan strategische afwegingen te ontkomen.