Zohran Mamdani wint New York: stad kiest socialisme boven gezond verstand

woensdag, 5 november 2025 (10:37) - Dagelijkse Standaard

In dit artikel:

Zohran Mamdani, een 34‑jarige self‑identified democratisch socialist, heeft de burgemeestersverkiezing van New York gewonnen en wordt daarmee de eerste islamitische burgemeester van de stad. Hij kreeg iets meer dan de helft van de stemmen; onafhankelijk kandidaat Andrew Cuomo haalde circa 41,6 procent en de Republikein Curtis Sliwa rond 7 procent. Peilingen voorspelden de uitslag en wijzen op een verdere verschuiving naar links in de stadspolitiek.

Mamdani voerde campagne met ambitieuze, omslagrijke plannen: huurbevriezing, gratis openbaar vervoer en universele kinderopvang. Deze voorstellen vereisen miljarden aan extra uitgaven; gouverneur Kathy Hochul noemde ze onhaalbaar vanuit de staatskas. Kritische waarnemers vragen zich af hoe zulke beloften gefinancierd moeten worden tegen de achtergrond van New Yorks hoge schuldenlast, leegstand in delen van Manhattan en een uitstroom van de middenklasse die wordt afgeschrikt door belastingen en zorgen over veiligheid.

Op nationaal niveau reageerde voormalig president Donald Trump scherp en waarschuwde dat een Mamdani‑bestuur de financiële steun vanuit Washington zou kunnen verliezen; tijdens de campagne bestempelde Trump hem ook als ‘communist’. Mamdani heeft zich uitgesproken tegen de “corporate elite” en liet weten dat hij als burgemeester zelfs zou willen optreden tegen de Israëlische premier Netanyahu als deze New York zou bezoeken, wat spanningen kan oproepen met federale instanties, buitenlandse partners en de grote joodse gemeenschap in de stad. Hij heeft daarnaast steunbetuigingen aan pro‑Palestijnse groepen geuit.

Mamdani’s persoonlijke achtergrond — zoon van Oegandese immigranten met Indiase wortels — speelt een rol bij zijn populariteit, maar identiteit levert geen financieel beleidsinstrument. De komende jaren zullen bepalen of hij zijn ambitieuze agenda kan omzetten in haalbaar bestuur of dat financiële en politieke realiteiten zijn plannen stevig inperken.