Zodra Rusland is verslagen, moet Oekraïne oppassen voor Turkije en China
In dit artikel:
Rusland presenteert zich als succesvol in de oorlog tegen Oekraïne, maar volgens het artikel staat Moskou op meerdere fronten onder druk. Oekraïne slaagt erin de Russische economie doelgericht te raken door aanslagen op vitale onderdelen van de olie-industrie, waardoor het belangrijkste inkomstenkanaal van Rusland verzwakt en de economische pijn ook bij de Russische bevolking merkbaar wordt — ondanks brede steun voor Poetin.
Militair gezien blijkt Rusland niet in staat Oekraïne op het slagveld te verslaan. Als reactie vergroot Moskou de terreurdreiging richting Oekraïense steden met nachtelijke drone- en raketaanvallen, bedoeld om de bevolking te intimideren en uit te putten. Die campagne wordt in het artikel gezien als een wanhoopspoging van een grootmacht die terrein verliest.
Die inkrimping van Russische invloed is ook zichtbaar in voormalige Sovjetrepublieken in de Kaukasus en Centraal-Azië. De auteur bezocht recent Oezbekistan en Azerbeidzjan en constateerde dat de Russische aanwezigheid daar sterk is gereduceerd: Russische militaire posten zijn verdwenen (bijv. vertrek uit Karabach in 2023) en traditionele banden verslappen. In plaats daarvan nemen China en Turkije grotere rollen in. Dat uit zich in stadsbeelden (nieuwbouw en Chinese auto’s in plaats van Lada’s) en in geopolitieke oriëntatie: Oezbekistan sluit aan bij China’s Nieuwe Zijderoute, Azerbeidzjan zoekt verbindingen met Turkije en het Westen.
De verhouding tussen Rusland en Azerbeidzjan is recent verder verslechterd, onder meer na het neerhalen van een Azerbeidzjaans passagiersvliegtuig eind december 2024 en de moord op twee Azerbeidzjaanse broers door Russische speciale troepen in Jekaterinenburg. Met het vredesakkoord tussen Armenië en Azerbeidzjan en het vertrek van Russische vredestroepen wordt Rusland’s rol in de regio als nagenoeg uitgespeeld omschreven.
Politiek-economisch is Azerbeidzjan voor het Westen interessant vanwege olie en gas; Bakoe ademt petroleum. De auteur waarschuwt dat Oekraïne niet alleen voor zichzelf vecht, maar ook voor de toekomst van de voormalige Sovjetrepublieken: een Russische nederlaag moet voorkomen dat China of Turkije hun invloedssfeer uitbreiden. Daarom pleit het artikel ervoor dat de EU Oekraïne snel nauwer bij Europa betrekt — liefst met een versnelde lidmaatschapsperspectief — om een fait accompli te creëren richting Rusland, maar ook richting China en Turkije.