Zo verbind je zorg en sport voor jongeren met een chronische aandoening of beperking

In dit artikel:

Bewegen biedt jongeren met een chronische aandoening of beperking belangrijke fysieke, mentale en sociale voordelen, maar de overgang van zorg naar sport vraagt om goede begeleiding en samenwerking tussen verschillende partijen. Kinderfysiotherapeut Ellen Hemler benadrukt dat het bewustzijn over de drempels voor deze kinderen moet groeien, zoals ontoegankelijke sportlocaties, financiële barrières en onzichtbare problemen zoals angst of gepest worden. Met het ICF-CY-model brengt zij het functioneren van het kind in kaart, waarbij fysieke mogelijkheden, persoonlijke voorkeuren en ondersteuning vanuit omgeving centraal staan.

Een praktijkvoorbeeld uit Apeldoorn illustreert het belang van een integrale aanpak: Pieter, een ernstig zieke brugklasser, kreeg na ziekenhuisopname via fysiotherapie, ondersteuning van een diëtist en kinderpsycholoog, en samenwerking met school, vrienden en een basketbalvereniging weer vertrouwen en plezier in bewegen. De betrokkenheid van het lokale netwerk—van ziekenhuis tot sportclub—is cruciaal om kinderen duurzaam te laten participeren in sport en bewegen.

In Apeldoorn is een routekaart ontwikkeld die professionals helpt bij het signaleren, verwijzen en samenwerken rondom jeugd en bewegen. Hemler raadt aan om sportclubs en lokale coaches vroegtijdig te betrekken en goed te luisteren naar de wensen van jongeren, die vaker op hun eigen manier willen bewegen in plaats van in traditionele clubverbanden. Deze integrale, op maat gemaakte begeleiding draagt bij aan het doorbreken van negatieve spiralen en vergroot de kans op succesvolle participatie in sport, wat weer bijdraagt aan betere gezondheid en welzijn van kwetsbare jongeren.