Zie paardenstaart maar gewoon als een van je borderplanten

In dit artikel:

Tuinexpert Romke van de Kaa beschrijft de paardenstaart (Equisetum arvense), ook heermoes genoemd, als het lastigste onkruid dat hij kent: praktisch onverwoestbaar en een bron van frustratie voor tuiniers. In tegenstelling tot zevenblad en kweekgras, die oppervlakkig wortelen en met flink werk uit te steken zijn, heeft heermoes een uitgebreid netwerk van diepe wortels en wortelstokken. Uitgraven is zinloos, folie wordt moeiteloos doorbroken, vlammenwerpers verbranden alleen het bovengrondse deel en het doorsnijden of afgraven van de wortels is onpraktisch in de meeste tuinen. Ook legale bestrijdingsmiddelen leverden volgens Van de Kaa geen noemenswaardige resultaten op.

Omdat uitroeien vrijwel onmogelijk is, koos hij voor een andere aanpak: het onkruid anders benaderen en zelfs waarderen. Hij benadrukt de sierlijke, ranke vorm van de stengels met fijne takjes — een soort miniatuurkerstboompje — en vindt het fascinerend dat de plant een oeroud stamboomdeel heeft; verwanten bedekten zo’n 300 miljoen jaar geleden grote delen van de aarde. Van de Kaa pleit niet voor gifgebruik, maar erkent dat bestrijden met middelen weinig oplevert en adviseert in plaats daarvan om de plant een plaats in de border te geven of de perceptie van de tuinier te veranderen. Extra context: heermoes vermeerdert zich via sporen en heeft robuuste rhizomen, wat zijn hardnekkigheid biologisch verklaart.