ICF Rotterdam bestaat vijfentwintig jaar: „Het verlangen ontstond naar een kerk van alle volken en voor alle volken"
In dit artikel:
In Rotterdam-Zuid komt elke zondag een interculturele gemeente samen die uit ongeveer zestig nationaliteiten bestaat: de International Christian Fellowship (ICF), verbonden aan de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK). Sinds oktober 2013 is ds. C.H. (Coen) Legemaate (48) predikant; de tweetaalige (Engels-Nederlands) eredienst in Wartburg College, locatie De Swaef, trekt rond de 400 bezoekers. Deze maand viert de gemeente zijn 25-jarig bestaan, met een jubileumdienst op 14 september.
De ICF vindt haar oorsprong in het werk van evangelist Theo Visser in de jaren negentig onder asielzoekers. Wat begon als Engelstalige middagdiensten (de eerste in 1998) groeide uit tot een zelfstandige zendingsgemeente binnen de CGK rond 2000 — de eerste zendingsgemeente in dat kerkverband. De beginjaren stonden in het teken van pionieren: liturgie, taal en vorm moesten worden ingericht voor mensen met uiteenlopende kerkelijke gewoonten en culturele achtergronden.
Vanuit de gezamenlijke stam zijn veel “takken” ontstaan: onder meer Home for Kurds (Koerdische diensten in de Bethelkerk), Afrikaanse groepen, House of Light (gericht op de Tarwewijk), Hart voor West en de diaconale stichting House of Hope. Sommige takken functioneren als aparte cultuurgroepen met eigen liederen en bijeenkomsten, andere vormen directe kerkdiensten; de Koerdische samenkomsten trekken gemiddeld zo’n veertig mensen, maar hebben ook tienduizenden online kijkers. Recent ontwikkelde zich een Turkse tak van ongeveer zestig tot zeventig betrokkenen, iets wat lange pogingen elders niet eerder lukten.
Belangrijke pijlers van de ICF zijn het missionaire verlangen en de eenheid in Christus. Het samenbrengen van uiteenlopende zangtradities en liturgische voorkeuren is niet vanzelfsprekend; men zoekt balans zodat zowel mensen uit bijvoorbeeld Chinese, Afrikaanse of Turkse tradities in de eredienst God kunnen ontmoeten. Het gereformeerde profiel blijft zichtbaar: de sola’s van de Reformatie en leerstukken zoals predestinatie vormen het raamwerk, al is er binnen de gemeente ruimte voor verschillen in opvatting over bijvoorbeeld kinderdoop.
De samenstelling van de gemeente veranderde in 25 jaar: van veel asielzoekers naar een mix van statushouders, ongedocumenteerden, expats en internationale studenten. Legemaate ziet onder jongeren een oprecht verlangen naar Bijbels onderwijs en discipelschap. Tegelijk erkent hij conflictmomenten, financiële en personele grenzen, en getuigt hij van dankbaarheid voor steun vanuit de CGK — waardoor de gemeente volgens hem kon voortbestaan. Voor de toekomst blijft het verlangen om in de stadswijk te voorzien in geestelijke en praktische noden van de mensen die God op hun pad brengt.