Zeehondensnorharen hadden al unieke werking in natuur: nu redden ze straks te vroeg geboren baby's

In dit artikel:

Onderzoekers hebben sensoren ontwikkeld geïnspireerd op de unieke, golvende snorharen van zeehonden die extreem gevoelig zijn en prooien tot wel 150 meter kunnen detecteren. Nanowetenschapper Ajay Kottapalli van de Rijksuniversiteit Groningen en zijn team (Sencilia) bestudeerden snorharen — onder andere van overleden zeehonden uit het Zeehondencentrum Pieterburen — en vertaalden die eigenschappen naar ultrasensitieve meetinstrumenten.

De technologie, oorspronkelijk geschikt voor onderwaterrobots en infrastructuur, wordt nu aangepast voor de zorg van kritieke patiënten, zoals couveusebaby’s. Ziekenhuisapotheker Robert Flint (Erasmus MC, neonatologie) legt uit dat infuusverstoppingen bij pasgeborenen soms pas uren na het falen van de toediening opgemerkt worden, zeker bij extreem lage toevoersnelheden (bijvoorbeeld 0,05 ml per uur). De nieuwe sensoren kunnen zulke blokkades veel sneller detecteren, waardoor levensbedreigende medicatietekorten, onnodige herplaatsing van infusen en het risico op infecties afnemen. „Met deze sensoren kunnen we misschien met hetzelfde aantal verpleegkundigen meer patiënten helpen”, zegt Flint.

De sensoren worden momenteel nog niet op patiënten toegepast; er lopen tests op buiten het lichaam functionerende nieren en het prototype moet strenge veiligheidsproeven doorstaan voordat neonatale inzet mogelijk is. Bij positieve uitkomsten hopen de onderzoekers dat de techniek binnen circa vijf jaar in Nederlandse ziekenhuizen gebruikt kan worden.