Zanger en acteur Gerard Cox op 85-jarige leeftijd overleden: 'Hij gaf woorden en warmte aan Rotterdam'

In dit artikel:

Gerard Cox is op 85‑jarige leeftijd overleden, zo maakte zijn management zaterdag bekend aan het ANP. De zanger, acteur en liedjesschrijver stierf in zijn huis in Mijnsheerenland (Zuid‑Holland). Eerder dit jaar werd bij hem uitgezaaide slokdarmkanker vastgesteld; Cox besloot geen behandeling te ondergaan omdat hij geen zin had in “dat hele circus met chemokuren”, zoals hij in augustus zei.

Geboren in Rotterdam op 6 maart 1940, begon Cox zijn loopbaan als onderwijzer maar stapte al snel het podium op. In de jaren ’60 verwierf hij bekendheid met de single Jacqueline en als cabaretier met voorstellingen als Van de prins geen kwaad (1963) en Moeilijk doen (1964). Zijn repertoire riep soms weerstand op: nummers als Arme ouwe leidden tot een proces‑verbaal wegens majesteitsschennis en een lied als God is niet dood zorgde voor het afgelasten van een VPRO‑uitzending.

Commercieel succes bracht hij met de nummer‑1 hit van 1973, Het is weer voorbij, die mooie zomer, die ondanks kritiek uit sommige artistieke kringen een klassieker werd. Op het witte doek kreeg hij bekendheid via de film Het Debuut (1977). In datzelfde jaar trouwde hij met actrice en zangeres Joke Bruijs; hun huwelijk eindigde in 2010, maar ze bleven goede contacten behouden.

Op televisie werd Cox het meest bekend als de koppige buschauffeur Jaap Kooiman in de KRO‑serie Toen was geluk heel gewoon. Als scenarioschrijver en acteur maakte hij 226 afleveringen; de serie won in 1999 zowel de Gouden Televizier‑Ring als Het Gouden Beeld. Omroep KRO‑NCRV noemt hem een vakman met humor en warmte die miljoenen kijkers aansprak met herkenbare Rotterdamse observaties.

Ook op latere leeftijd bleef hij op televisie zichtbaar, onder meer in de reis‑ en realityserie Beter laat dan nooit, waarin oudere tv‑namen samen de wereld introkken. In interviews sprak Cox over zijn wens om zijn laatste tijd “gewoon gelukkig” door te brengen: lezen, films en voorstellingen zien en af en toe een favoriete maaltijd eten.

Cox laat een lange carrière in muziek, cabaret en televisie achter en wordt vooral herinnerd als een Rotterdamse stem die generaties raakte. Familie, vrienden en collega’s krijgen medeleven en waardering voor zijn werk en persoonlijkheid.