Zand, snelheid en tragedie: het lief en leed van Strandzeilvereniging Terschelling
In dit artikel:
Op het strand van Terschelling raast de felgele zeilwagen van Jan Elkhuizen (53) over het zand; met wind en zon is het perfect strandzeilweer en de wielen spatten zeewater omhoog. Strandzeilen kan oogverblindende snelheden halen — rond de honderd kilometer per uur — en trekt beoefenaars van over de hele wereld, vooral in landen als Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Vierjaarlijks wordt er een wereldkampioenschap gehouden; in 2000 vond dat evenement voor het eerst (en meteen ook de enige keer) plaats op Terschelling.
Voor de lokale Strandzeilvereniging Terschelling — officieel Terschellinger Zeilwagen Vereniging Brandaris, opgericht in 1991 — was het WK in 2000 een enorme opsteker. Onder voorzitterschap van Floor Lagerweij resulteerden de voorbereidingen in veel nieuwe leden en zelfs in de bouw van het clubhuis bij KNRM Paal 8. Sponsoracties, onder meer met Red Bull die met merchandising en een Mini Cooper uitrukte, leverden memorabele momenten op en financiële steun.
Die positieve ontwikkeling werd echter in februari 2002 abrupt doorkruist door een noodlottig ongeval bij Paal 7. Tijdens een confrontatie tussen twee wagens — de precieze toedracht blijft onduidelijk — kwam Rinus Hogerheijde om het leven. Het drama trof de hechte eilandgemeenschap diep; meerdere zeilers zoals Guido Hogerheijde en Jan Elkhuizen stopten tijdelijk met zeilen, al bleven velen betrokken als vrijwilligers.
De club herstelde zich door haar aanpak te veranderen: waar eerder leden hun eigen wagens gebruikten, ging de vereniging sinds de jaren 2002–2005 zelf wagens aanschaffen die door leden gehuurd of gebruikt kunnen worden. Dat verlaagde de drempel, want een privé-zeilwagen kost al snel duizenden euro’s. De toestellen worden vaak door lokale bedrijven gesponsord — rederijen en pizzeria’s — en regelmatig opgeknapt onder nieuwe sponsornaam. Inmiddels beschikt de vereniging over zeventien wagens en telt ze ongeveer 130 leden, waarvan zo’n twintig op het eiland wonen; anderen komen uit Noord-Nederland en zelfs uit Frankrijk.
De club organiseert wedstrijden, evenementen en informele middagsessies die vooral via WhatsApp worden afgesproken; vaak horen er barbecues bij. Er is ook nieuwe aanwas: kinderen en jongvolwassenen tonen weer interesse, en leden zoals Elkhuizen ervaren dat strandzeilen voelt als iets wat je niet snel verleert. De vereniging behartigt daarnaast de belangen van strandzeilers op Texel en Ameland. Meer informatie is te vinden op strandzeilen.nl.