Yeşilgöz houdt poot stijf: VVD wil niets met GroenLinks-PvdA te maken hebben
In dit artikel:
Dilan Yeşilgöz heeft in Den Haag duidelijk gemaakt dat de VVD onder geen enkele voorwaarde wil deelnemen aan een kabinet met de combinatie GroenLinks–PvdA. Tijdens een gesprek met Jesse Klaver en verkenner Wouter Koolmees benadrukte ze dat de inhoudelijke verschillen te groot zijn. Klaver probeerde zijn partij als bereid tot samenwerking te presenteren en zei dat GroenLinks–PvdA “geen blokkade opwerpt”, maar Yeşilgöz houdt de deur naar een links kabinet resoluut dicht.
De achtergrond is de nasleep van de verkiezingen: het politieke landschap verschoof naar rechts, met partijen als FVD en JA21 die sterk wonnen, BBB die standhield en de VVD die weliswaar licht verloor maar overeind bleef. GroenLinks en PvdA staan alleen door hun fusie nog enigszins relevant met rond de twintig zetels. In die context ziet Yeşilgöz samenwerking met het linkse blok als politiek onverantwoordelijk en een breuk met de kiezers die nu vooral veiligheid, economische groei en soevereinere keuzes willen.
Binnen de VVD bestaat er een interne scheidslijn. Een deel van de partij — vaak geassocieerd met de oude Rutte-stroming — zou openstaan voor “constructieve samenwerking” met linkse partijen, mede vanuit oogpunt van bestuurlijke stabiliteit en internationale betrekkingen. De achterban daarentegen eist een steviger koers naar rechts: minder immigratie, minder Europese invloed en minder ‘klimaatdwang’, zo benadrukt de partijbasis volgens het artikel. Yeşilgöz’ afwijzing van een links kabinet wordt in die lezing gepresenteerd als een bewuste keuze om de band met die achterban te herstellen en de VVD’s geloofwaardigheid terug te winnen na jaren van volgens critici concessies op thema’s als stikstof en migratie.
Politiek gezien gaat het niet alleen om formatiepolitiek, maar om een bredere botsing tussen een progressief establishment (GroenLinks–PvdA, D66 en aanverwanten) en partijen die willen terugkeren naar duidelijke, nationale keuzes. De druk op Yeşilgöz is groot: media en gevestigde belangen zullen blijven aandringen op compromissen en ‘bruggen bouwen’, wat in de analyse neerkomt op toegeven aan links.
Concluderend schetst het artikel dat de VVD onder Yeşilgöz een keuze moet maken: een duidelijke rechtsere koers die de kiezers terugwint en de partij relevant houdt, of het risico lopen verder geloofwaardigheid te verliezen door vage compromispolitiek. Als zij volhoudt, zou zij volgens deze interpretatie kunnen herstellen wat in de Rutte-jaren aan vertrouwen is ingeboet.