WK-koorts in Suriname naar kookpunt. Melvin (25) laat gezicht van keeper Etienne Vaessen op zijn onderbeen zetten
In dit artikel:
Bij de fanshop van de Surinaamse Voetbalbond aan de Letitia Vriesdelaan in Paramaribo staan supporters van alle leeftijden shirtjes te kopen van Natio — het nationale elftal — ondanks de prijs van 2.500 Surinaamse dollar (ongeveer zestig euro), een fors bedrag in een land waar het gemiddelde maandloon laag is. De aankoopdrift hangt samen met de uitzonderlijke sportieve positie van Suriname: het team van bondscoach Stanley Menzo staat bovenaan in zijn kwalificatiegroep voor het WK 2026 in de VS, Canada en Mexico, al deelt Panama hetzelfde puntenaantal en is kwalificatie dus niet helemaal zeker. Toch overheerst optimisme; supporters geloven dat het land naar het WK gaat. „We staan eerste, we blijven eerste,” zegt een fan.
De plotselinge internationale doorbraak van Suriname is grotendeels te danken aan het in 2019 ingevoerde sportpaspoort, geïntroduceerd door president Desi Bouterse na jarenlang lobbywerk van oud-bondscoach Dean Gorré. Dat instrument maakte het mogelijk dat voetballers uit de Surinaamse diaspora in Nederland — vaak met Surinaamse ouders of grootouders — voor Natio uitkomen. Waar dat eerst veel maatschappelijke discussie opriep over identiteit, stemrecht, financiering en taal, is kritiek grotendeels verstomd nu de resultaten volgen. Voorstanders benadrukken dat het hier om gedeelde afkomst gaat en zien niets in onderscheid tussen "hier geboren" en "daar geboren" Surinamers.
In de stad illustreren persoonlijke verhalen de verbondenheid: van de 18-jarige Dwayne die Messi-fan is maar nu zijn hart volgt voor Natio, tot mannen die Etienne Vaessen, de doelman met Groningse clubervaring, laten tatoeëren als blijk van bewondering. Stanley Menzo wordt door velen als familievriend en symbool gezien; zijn rol levert trots en feestlust op.
Het bredere beeld is dat voetbal de nationale identiteit en de band met de diaspora versterkt. Of Suriname het WK daadwerkelijk haalt, is nog open, maar de sportpaspoortpolitiek en de huidige prestaties hebben al een nieuw zelfvertrouwen en een gevoel van eenheid in de Surinaamse samenleving gecreëerd.