Wintertijd weer ingevoerd: kabinet blijft doof voor wetenschap en gezond verstand
In dit artikel:
Vannacht is de klok weer een uur teruggezet: de overgang naar wintertijd. De stukschrijver hekelt dit jaarlijkse ritueel en stelt dat het verzetten van de klok al decennialang ergernis en nadelige gevolgen veroorzaakt voor miljoenen Nederlanders. Huisartsen zouden jaarlijks een toename van vermoeidheidsklachten zien, er zouden meer verkeersongevallen plaatsvinden en veel mensen voelen zich somberder bij de kortere, donkere dagen. Wetenschappers en slaapdeskundigen adviseren volgens het artikel al langere tijd één vaste tijd, omdat dat beter zou zijn voor gezondheid, slaapkwaliteit en concentratie.
Publieksonderzoeken en Europese en Nederlandse studies tonen volgens de auteur aan dat meer dan 80 procent van de bevolking van het tweejaarlijkse klokverzetten af wil. Ondanks die meerderheid gebeurde er de afgelopen jaren weinig: in 2019 stelde de Europese Commissie dat het einde kon komen aan het systeem en dat landen zelf konden kiezen voor vaste zomer- of wintertijd, maar de praktische uitvoering stokte. Redenen: onenigheid tussen lidstaten en het ontbreken van politieke moed bij nationale kabinetten om zelfstandig knopen door te hakken.
Het artikel wijt de stilstand niet aan technische onduidelijkheid, maar aan politieke lafheid en volgzaamheid tegenover Brussel. Ministers zouden verantwoordelijkheid afschuiven, vasthouden aan “Europese afstemming” en besluiten uitstellen, wat volgens de auteur bijdraagt aan groeiend wantrouwen tussen burger en politiek. De schrijver gebruikt de klokwissel als metafoor voor een breder probleem: een bestuurlijke reflex om te conformeren in plaats van richting te geven. Ter illustratie wordt een vergelijking gemaakt met beleidskeuzes in de VS.
De tekst bevat oproepen tot actie (petities gericht tegen bepaalde politici) en is duidelijk een opiniërend stuk dat pleit voor meer nationale besluitvaardigheid en het invoeren van één vaste tijd om zowel individuele gezondheidsproblemen als politieke afstand tussen inwoners en bestuur te verminderen. Kortom: het wisselen van de klok wordt gezien als symptoom van bestuurlijke inertie, niet slechts als een technisch gedoe.