-Wim van Rooy- De Wever en zijn nep-nationalisme: Vlaanderen blijft braaf de Belgische rekening betalen

In dit artikel:

België heeft na een periode van zeven maanden zonder federale regering een nieuwe kabinet geïnstalleerd onder leiding van premier Bart De Wever, die behoort tot de Nieuw-Vlaamse Alliantie (NV-A), een conservatieve en liberale partij. De Wever, de eerste Vlaams-nationalist in deze functie, moet samenwerken met Conner Rousseau van de socialistische partij en Georges-Louis Bouchez van de liberalen, twee partijen die hun eigen agenda's hebben. De Wever wordt beschuldigd van een gebrek aan democratisch gedrag door het Vlaams Belang, zijn grootste concurrent, uit te sluiten van samenwerking.

Het nieuwe regeringsakkoord is al onderhevig aan kritiek, vooral over de beloofde economische herstelmaatregelen die in het verleden vaak niet zijn waargemaakt. Er zijn spanningen binnen de regering over de uitvoering en interpretatie van belastingmaatregelen, wat leidt tot verdeeldheid tussen de liberalen en socialisten.

De Wever, die vaak spreekt over confederalisme, lijkt zijn partijbelangen te verloochenen en prioriteit te geven aan het behoud van België, ondanks dat zijn politieke basis de Belgische structuur verworpen heeft. Deze contradicties leveren hem aanzienlijke kritiek op.

In het regeerakkoord zijn belangrijke onderwerpen, zoals migratie, oppassen en de rol van de islam, slechts vluchtig aangestipt. Een ongenoegen over het niet naleven van taalwetten in Brussel blijft bestaan, terwijl de stad zelf steeds weer in het nieuws is door sociale spanningen en geweld.

Wim van Rooy, een Vlaamse schrijver en criticus, wijst in zijn analyse op de complexe interpersoonlijke en politieke dynamiek binnen de nieuwe regering en de bredere implicaties van de Belgische staatsstructuur en het Vlaams nationalisme.