Willem-Alexander maakte furore in Suriname en laat goede indruk achter, maar... et alors?
In dit artikel:
Koning Willem‑Alexander en koningin Máxima maakten een drie dagen durend staatsbezoek aan Paramaribo dat, ondanks vooraf gevreesde doemscenario’s, zonder incidenten verliep en breed als een succes wordt gezien. Waar eerder spanning en afstand tussen Nederland en zijn voormalige kolonie heersten, stond deze tour in het teken van verzoening, eerherstel en het smeden van nieuwe, gelijkwaardige verhoudingen.
De bezoekagenda bevatte onder meer een bijeenkomst in de Nationale Assemblee, waar het meest besproken moment een vurige toespraak van DNA‑lid Bronto Somohardjo was. Zijn betoog benadrukte dat de huidige generatie Surinamers anders is dan die van vroeger: zelfbewust, trots en niet bereid zich te laten kleineren. Die boodschap viel bij veel aanwezigen en in Nederland in vruchtbare aarde. Overal in Paramaribo trokken de koning en koningin grote belangstelling; de informele, warme ontvangst en de open houding van het publiek bepaalden de sfeer.
Organisatorisch was het bezoek een haastklus: hoewel president Chan Santokhi al in 2021 had uitgenodigd, werd de eigenlijke voorbereiding pas diep in 2025 opgepakt en moesten veel zaken in ongeveer acht weken worden afgerond. Verwachte valkuilen — logistieke problemen, demonstraties rond het slavernijverleden, controverse rond de in Nederland veroordeelde Ronnie Brunswijk of de hitte — bleven uit. De delegatie omschrijft de dagen als druk en intens, maar uiteindelijk succesvol.
Symboliek speelde een belangrijke rol. De koning nam deel aan een winti‑ceremonie aan de rivier waarbij riten van vergeving en heling centraal stonden; hij sneed een touw door en leverde dit ritueel over als teken van afsluiting van het slavernijverleden. Minister David van Weel (VVD) benadrukte dat herstelbetalingen er niet komen, maar wees op een bestaand herstelfonds van 66 miljoen euro voor projecten die verband houden met de erfenis van slavernij.
Politiek en economisch werd de sfeer pragmatisch: beide landen spraken over een nieuwe start en intensievere samenwerking op uiteenlopende terreinen — economie, onderwijs, infrastructuur en kennisuitwisseling. De vondst van olie en gas voor de Surinaamse kust schept in de komende jaren economische kansen; Nederland ziet met name kansen in de nevendiensten rond die sector, en niet per se in winning zelf. Concrete stappen: oud‑minister Melanie Maas Geesteranus tekende namens Invest International een intentieverklaring voor financiering om de Surinamerivier uit te baggeren, met Koninklijke Boskalis als uitvoerder.
Koning Willem‑Alexander zei beschikbaar te blijven voor terugkerende werkbezoeken, mits Suriname dat wil; Máxima noemde de goede persoonlijke verhoudingen met hoge Surinaamse functionarissen als steun voor verdere samenwerking. De kernvraag nu — in de geest van Mitterrand: et alors? — is welke concrete projecten en investeringen de warme symboliek en herstelde goodwill in blijvende, tastbare vooruitgang voor Suriname en versterkte banden tussen beide landen gaan omzetten.