'Wilders weet dat de talenknobbel van Timmermans pretentieus kan overkomen'

In dit artikel:

Collega’s die altijd het laatste woord willen, boomers die op sociale media taalfoutjes verbeterden en kinderen die te volwassen klinken: zulke betweters wekken vaak veel meer ergernis op dan hun opmerking waard is. Historicus Arnoud Visser onderzoekt in zijn recente boek de oorsprong en werking van die ergernis en laat zien hoe opvattingen over bijbrengen van kennis, gezag en fatsoen door de tijd heen veranderden.

Visser koppelt persoonlijke ergernis aan bredere maatschappelijke ontwikkelingen: van traditionele hiërarchie en opvoednormen tot de democratisering van kennis en de razendsnelle communicatie online die corrigerend gedrag zichtbaar en pijnlijker maakt. Het resultaat is geen veroordeling van betweters op zich, maar een verklaring waarom correcties soms als een aanval op status, autonomie of groepsidentiteit worden ervaren.

De Volkskrant-redacteur Hanneke de Klerck beschrijft hoe Visser daarmee niet alleen individueel gedrag analyseert, maar ook laat zien dat irritatie over betweters sterk samenhangt met culturele verwachtingen over beleefdheid, expertise en machtsverhoudingen — en dat die verwachtingen veranderen naarmate samenlevingen en technologieën veranderen.