Wierd Duk: polariseren is hard nodig - maar waarom zo fel tegen FVD en ON?
In dit artikel:
“Ik heb geen probleem met polarisatie,” zei journalist en opiniemaker Wierd Duk deze week, maar volgens de auteur van dit stuk is dat statement onverenigbaar met Duk’s voortdurende kritiek op precies de partijen en media die wél scherp tegen het establishment ingaan. De kern van het betoog: hoewel Nederland te lang stilviel door consensusdenken en een veilige, eenzijdige media- en politiekcultuur, toont Duk een dubbele standaard door FVD en Ongehoord Nederland (ONN) keer op keer af te schilderen als te radicaal of ongepolijst.
De schrijver erkent Duk’s punt dat veel opiniemakers binnen keurige marges blijven en dat middenpartijen de aansluiting bij gewone kiezers verliezen — een ontwikkeling die polarisatie heeft aangewakkerd. Maar hij trekt de conclusie dat echte polarisatie betekent dat je oncomfortabele waarheden durft te benoemen, ook als dat leidt tot scherpe reacties, boycots of talkshowuitsluiting. Volgens de auteur doen FVD en ONN dat wél: zij benoemen volgens hem massale immigratie, klimaatbeleid, macht van kartels en globalisme openlijk en zonder compromissen. Duk zou daarentegen alleen gecontroleerde, ‘fatsoenlijke’ onenigheid willen — debat met nette kaders en gematigde opponenten — en daarmee het oude kartel in stand houden.
Het stuk beschuldigt Duk van hypocrisie: wie zegt geen probleem met polarisatie te hebben, kan niet tegelijkertijd de échte rechtse polarisatie systematisch ondermijnen. De schrijver pleit voor een hardere koers: niet alleen woorden, maar steun aan partijen en media die het kartel actief uitdagen. De eigen redactie (DDS) positioneert zich expliciet aan die kant en roept Duk op om óf aan te haken bij die meer confronterende aanpak, óf duidelijk partij te kiezen.
Kort: de auteur steunt het idee van meer uitgesproken, soms rauwe politieke tegenstellingen als remedie tegen bestuurlijke en mediacrises in Nederland, en noemt Duk’s veroordeling van rechtse, ongepolijste stemmen tegenstrijdig met diens eigen retoriek.