Wierd Duk fileert karteltalkshows: 'Leven in parallelle wereld, ver weg van de gewone Nederlander'

In dit artikel:

Wierd Duk (De Telegraaf) hekelt op X het politieke-media‑complex dat tijdens deze verkiezingsperiode een wereldbeeld domineert dat ver afstaat van wat veel kiezers dagelijks meemaken. Volgens hem springen de praatprogramma’s telkens in op hetzelfde gezelschap en dezelfde denkwijze: vooral hogeropgeleiden uit de Randstad — de zogenoemde “anywheres” — bepalen de toon en de thema’s.

In die studio’s krijgen CPB-doorrekeningen en beleidsmodellen de status van neutrale feiten, terwijl Duk en de auteur van dit stuk betogen dat zulke berekeningen steevast gebaseerd zijn op politieke aannames die vaak niet in het voordeel van rechterzijde uitpakken. Kritische tegenvragen ontbreken, afwijkende meningen worden weggezet of monddood gemaakt, en het geluid van gewortelde, meer lokaal georiënteerde kiezers — de “somewheres” — krijgt geen podium.

Concrete zorgen van gewone mensen, zoals stijgende energierekeningen, werkdruk, effecten van migratie op wijken en scholen en de praktische gevolgen van beleid, blijven onderbelicht omdat ze niet in het dominante script passen. Het gevolg is volgens de auteur een zelfbevestigende bubbel: presentatoren en politici praten vanuit een abstracte, beheersbare werkelijkheid terwijl veel Nederlanders zich genegeerd en onbegrepen voelen.

Ter context: de termen “anywheres” en “somewheres” verwijzen naar een scheidslijn in maatschappelijke houdingen (populair gemaakt door David Goodhart). De kritiek raakt aan bredere vragen over mediapolitieke representatie, de rol van rekenmodellen in publieke debatten en de kloof tussen elites en gewone burgers in de aanloop naar de verkiezingen.