Westerkwartiertje: Durkje en Saapke

In dit artikel:

De democratie krimpt volgens René Cuperus, co-auteur van de Atlas van Afgehaakt Nederland: steeds meer stemgerechtigden kiezen een protestpartij of blijven zelfs thuis. In Zuidhorn — tijdens de debatserie Vooruitkijkspiegel — betoogde hij dat gemeentelijke herindelingen dorpsbewoners verder van politiek en bestuur vervreemden. Fusiegemeenten zoals Westerkwartier moesten de bestuurlijke slagkracht vergroten, maar veel inwoners ervaren juist meer afstand en voelen zich achtergesteld ten opzichte van centrumdorpen.

Cuperus prees een concreet voorbeeld uit Noardeast-Fryslân (52 dorpen rond Dokkum en Kollum): daar werken dorpscoördinatoren die als vaste verbinding tussen dorpen en B en W fungeren. Deze ambtenaren zijn in dienst van de gemeente maar treden nadrukkelijk op als pleitbezorgers van dorpsbelangen, waardoor inwoners zich gehoord voelen. Tegelijk bekritiseerde hij het personeelsbeleid van Westerkwartier: veel ambtenaren zouden in de stad Groningen wonen en daardoor minder betrokken zijn bij het gebied waarvoor ze beleid maken.

Hij uitte ook scepsis over burgerparticipatie die vaak geen concrete resultaten oplevert en daardoor alleen maar teleurstelling en isolement versterkt. Zijn advies aan Westerkwartier: kijk naar personeelskeuze en creëer lokale aanspreekpunten à la “Durkje en Saapke” om bewoners weer nabij bestuur en besluitvorming te brengen.