Werner uit Groningen krijgt felicitaties op Facebook. 'Terwijl hij waarschijnlijk al overleden was'

In dit artikel:

In Groningen is onlangs duidelijk geworden wie Werner Groennou was — en tegelijk hoe iemand ogenschijnlijk bekend op sociale media toch eenzaam kan sterven. Op Facebook had Werner 73 volgers en werd hij in oktober nog door elf mensen gefeliciteerd met zijn verjaardag, maar waarschijnlijk was hij toen al overleden. Zanger Bert Hadders (63), een stadsgenoot en een van die Facebook‑"vrienden", kende hem in werkelijkheid niet en ontdekte pas na Werners dood meer over zijn leven.

Esmé van den Boom, de stadsdichter, vroeg Hadders deel te nemen aan de uitvaart omdat de gemeente geen direct familie of buren kon vinden. Omdat Werner zijn medicijnen al een tijd niet had opgehaald, werd de politie gewaarschuwd; zij troffen hem thuis aan, overleden en al geruime tijd overleden. De gemeente verzorgde een zogenaamde eenzame uitvaart op begraafplaats Selwerderhof. Van den Boom las een gedicht voor en Hadders zong bij de kist — hoewel hij Werner nooit had gezien of gesproken.

Na Hadders’ bericht op Facebook begonnen enkele volgers stukjes van Werners leven aan te dragen en zo kreeg het beeld van de overledene kleur. Mensen meldden dat Werner vroeger voor een gehandicapte vrouw, Anja, had gezorgd; na haar overlijden ging het met hem bergafwaarts. Anderen zeiden dat hij uit Rotterdam kwam, een zwak had voor FC Groningen, soms bij mensen eten haalde en ooit naar Vinkhuizen was verhuisd. Die reacties maakten duidelijk dat hij wél mensen had die hem zouden missen, ook al waren er geen directe nabestaanden die zich konden melden.

Hadders reflecteert op de paradox van online vriendschappen: veel mensen accepteren kennissen op Facebook zonder ze werkelijk te kennen. De zaak toont ook de kwetsbaarheid van mensen die in de anonimiteit van de stad verdwijnen en de rol die instanties soms moeten spelen bij eenzame sterfgevallen. Hadders noemt het een barmhartigheidskwestie: medemenselijkheid en betrokkenheid blijven volgens hem waardevol, juist tegenover mensen die zich terugtrekken.

Kortom: Werner Groennous dood en de daaropvolgende gemeentelijke begrafenis legden bloot hoe digitale connecties en sociale isolatie elkaar kruisen, en hoe kleine gemeenschappen alsnog verhalen bijeenbrengen om het leven van een onbekende mens te eren.