Wee ons land wanneer Timmermans groot zou worden
In dit artikel:
De Algemene Politieke Beschouwingen, traditioneel het belangrijkste parlementaire debat na Prinsjesdag, verliepen volgens de columnist als een leeg ritueel: vorm zonder inhoud. Door een gebrek aan waardigheid van het tijdelijke decor — een kaal, brutalistisch onderkomen aan de Bezuidenhoutseweg — en een sfeer van zichtbare desinteresse werden de gebruikelijke verheffende momenten niet bereikt. De koning riep op tot rustige samenwerking, maar die oproep verloor snel terrein in de aanloop naar de campagne.
De Miljoenennota werd gekarakteriseerd als beleidsarm; minister Heinen van Financiën hield een korte toelichting en maakte zelfs een vergissing tijdens zijn presentatie. Omdat de begroting nauwelijks tot wezenlijke wijzigingen leidde, ontaardde het debat in een stortvloed van meer dan zestig moties die vooral symbolische politiek bedreven: behoud van hypotheekrenteaftrek, intrekking van de spreidingswet, een algeheel verbod op de boerka in openbare ruimte, maatregelen tegen kinderarmoede en de kwalificatie van Antifa als criminele organisatie. Die moties dienen volgens de auteur vooral als campagnepunten voor na 29 oktober en hebben op korte termijn weinig praktische betekenis.
Polarisatie domineerde het podium: Geert Wilders zette scherp tegen het beroep van de koning op gematigdheid en riep op tot radicalere keuzes, terwijl het politieke midden — het doel dat het populisme zou beteugelen door integratie — volgens de columnist heeft gefaald. De gevestigde partijen lieten leiders uit de peilingen vrij spel: CDA en VVD bleven op hun plekken zitten tijdens Wilders’ betoog over asiel en migratie, kennelijk overtuigd dat zij daar inhoudelijk niet kunnen winnen.
Een opvallend en leerzaam moment was het onderonsje tussen CDA’er Henri Bontenbal en lijsttrekker Frans Timmermans (GL-PvdA). Bontenbal vroeg wat Timmermans concreet voorstelt op het dossier asielmigratie; Timmermans verwees vooral naar het volgen van Europese besluitvorming. Voor de schrijver bevestigde dat antwoord nogmaals de vrees dat een gecombineerde GL–PvdA onder Timmermans een bedreiging voor de maatschappelijke rust zou vormen — de slotsom luidt dat voorkomen moet worden dat hij premier wordt.
Kort samengevat ziet het artikel de Beschouwingen als een haastig en betekenisloos voorportaal van de verkiezingscampagne: rituelen en symbolen in plaats van inhoudelijke afwegingen, met politieke spelletjes die vooral gericht zijn op positionering voor de stembus. De concrete politieke uitkomsten van de moties blijven afhankelijk van de nieuwe machtsverhoudingen na de verkiezingen.