'We Don't Live Here Anymore' en 'A Fine Mess' van Jakop Ahlbom zijn weer veelbelovend

In dit artikel:

Het gezelschap van Jakop Ahlbom brengt dit seizoen twee nieuwe voorstellingen die twee kanten van zijn werk belichamen: het subtiele relatiedrama en het uitbundige vechtspektakel.

Begin oktober gaat We Don’t Live Here Anymore (2025) in première, met een tournee tot januari. Ahlbom werkt hiervoor samen met toneelschrijver Marijke Schermer en baseert zich op relationele literatuur en films als Revolutionary Road, Closer, Husbands and Wives en verhalen van Andre Dubus. Op het podium spelen Silke Hundertmark, Reinier Schimmel, Gwen Langenberg en Renato Bertolino woordloze scènes waarin onderhuidse verlangens, verwijdering en agressie zichtbaar worden, terwijl de dialogen vooraf zijn opgenomen en door andere acteurs ingesproken worden. Het uitgangspunt is dat gesproken woorden misleiden, maar lichamen de waarheid tonen.

Begin maart volgt A Fine Mess, een grootschalig, filmisch knokspektakel in western-sfeer, voortbouwend op het succes van Knock-Out (2021). Ahlbom werkt hier opnieuw samen met choreograaf Marco Gerris en ISH Dance Collective, met theater DeLaMar als coproducent en voorlopig belangrijkste speelplek. Het stuk speelt zich af in een verlaten woestijnstadje waar een corrupte vrouwelijke sheriff het opneemt tegen de daders van een gefaalde overval; verwacht over-the-top helden, absurde situaties, visuele trucs, speciale effecten en veel slapstick-gevechten. Muzikant Leonard Lucieer keert terug als zingende cowboy en verzorgt ook de muziek bij We Don’t Live Here Anymore. Thomas Rupert levert het decorontwerp voor beide producties.

Samen beloven de voorstellingen de twee kenmerkende Ahlbom-trekken: intieme lichamelijke psychologie en grootse fysieke spektakels.