We dansen niet op de rand van een vulkaan, maar op de verrotte houten bril van een latrine | column Herman Sandman

In dit artikel:

De auteur vertelt over zijn kennismaking met Gustave Flaubert via het boek *Flauberts papegaai* van Julian Barnes. Dit verhaal volgt een oude arts die, na het overlijden van zijn vrouw, locaties bezoekt die verbonden zijn met de Franse schrijver. Wat zowel de arts als de schrijver van het artikel intrigeert, zijn Flauberts opmerkelijke voorspellingen uit de 19e eeuw, die verrassend actueel blijven. Zo uitte Flaubert in 1852 zijn zorgen over de verval van deugd in een maatschappij die alles reduceert tot economische belangen, en klaagde hij over het verlies van de natuur en de kunst. Tijdens het uitbreken van de Frans-Duitse oorlog in 1870 voorzag hij een herhaling van etnische conflicten, waarbij miljoenen mensen binnen een eeuw elkaar zouden bevechten, een voorspelling die lijkt aan te slaan op latere wereldoorlogen. Bovendien waarschuwde hij dat de samenleving zich op een gevaarlijke rand bevond, waar alles kon instorten en men uiteindelijk zou verdrinken in de fouten van eeuwen geschiedenis. Deze diepzinnige uitspraken benadrukken Flauberts inzicht in menselijke zwakheden en maatschappelijke dreigingen, die verrassend resoneren met hedendaagse problemen.