Wat houdt jonge componisten bezig? Er klonk zeer uiteenlopende nieuwe muziek op festival Gaudeamus
In dit artikel:
Het Gaudeamus Festival in Utrecht liet opnieuw horen hoe uiteenlopend hedendaagse composities kunnen zijn: in plaats van één geluid kreeg het publiek een veelheid aan stemmen te horen. Bij het slotconcert werd de Gaudeamus Award 2025 toegekend aan de Engelse componist Matthew Grouse; de jury benadrukte dat alle vier de genomineerden de prijs waard waren, maar Grouse bleef de enige winnaar — zijn werk zelf klonk die avond niet.
Direct na de uitreiking trad de Javaanse zangeres en componiste Peni Candra Rini aan met Rara – Allegories of the Southern Sea. Zij combineerde Oost-Javaanse mythen met schaduwspel en video, gesteund door twee musici die traditionele instrumenten en electronica bespeelden. Haar stem wisselde tussen etherisch en rauw, en droeg de theatrale vertelling overtuigend.
In de kloostergang van het Pandhof van de Dom presenteerde Kate Moore Garden of thornless roses, onderdeel van haar ‘A beautiful path’-project dat ontstond tijdens een lange openluchtwandeling van Oost-Nederland naar West-Ierland. Met middeleeuwse en troubadourachtige instrumentatie (blokfluit, harp, viella) ontstonden ingetogen liederen; zanger Arnout Lems leverde sterke zang, terwijl slagwerker Meiyi Lee met een dramatische solo opviel.
Ensemble Postland liet één korte film van experimenteel cineaste Barbara Meter viermaal horen, telkens met een eigen soundtrack van verschillende componisten. Juan Felipe Wallers en Yu Oda schreven strak gemonteerde, pulserende scores; Katarzyna Szwed koos voor trage, gehavende lyriek; maar het meest overtuigde Friso van Wijck met ruim opgezette, sferische lijnen. Het project Sound of view gaat op tournee.
Ensemble Kluster5 voerde in bijna volledig duister Expeditie van Aart Strootman uit, een muzikale episode rond Mary Shelley’s Frankenstein met een zware elektronische soundscape en opbouwende ritmiek — inclusief een opvallende, bluesy slide-gitaarpassage. Tot slot toonden leden van ensemble IEMA (de talentacademie van Ensemble Modern) in een reeks solo’s en duo’s veel inventiviteit; contrabassist Begüm Aslan stal de show met een extreem virtuoos stuk waarin ze ook een coloratuursopraan-impostatie liet horen.