Was rechtszaak Marco Borsato grote blamage voor justitie? Verbazing dat OM handdoek in ring gooit

In dit artikel:

Zanger Marco Borsato is door de strafrechter vrijgesproken omdat er volgens het oordeel van de rechtbank onvoldoende bewijs was voor een veroordeling. Het Openbaar Ministerie heeft daarna besloten geen hoger beroep aan te tekenen, waarmee de strafzaak – vooralsnog definitief – wordt gesloten.

De beslissing van het OM is vooral praktisch: uit de dossiers en de reeds gevoerde zittingen blijkt voor het parket onvoldoende grond om te verwachten dat een hoger beroep tot een andere uitkomst zou leiden. Voor Borsato betekent dit dat er geen strafrechtelijke consequenties volgen en dat hij juridisch gezien geen schuld heeft vastgesteld gekregen. Juridisch is een vrijspraak niet per se hetzelfde als een formele vaststelling van onschuld; de uitspraak stelt dat de bewezenverklaring ontbrak.

Voor het (aangewezen) slachtoffer sluit dit de strafrechtelijke route af en kan dat pijnlijke gevoelens van onrecht en teleurstelling geven. Mogelijke verdere stappen buiten het strafrecht blijven echter open: de klager kan civielrechtelijke vorderingen voor schadevergoeding of rectificatie proberen, waarvoor een lagere bewijslast geldt dan in strafzaken. Ook kan nieuw, beslissend bewijs aanleiding zijn voor heropening of vervolgonderzoek, maar dat is uitzonderlijk en afhankelijk van concrete feiten en procedures.

De zaak laat zien hoe in spraakmakende zaken de juridische uitkomst (ontbreken van bewijs) en de maatschappelijke oordeelsvorming uiteen kunnen lopen. Het OM gaf met het laten vallen van het hoger beroep aan dat het wettelijke pad naar een veroordeling in deze zaak niet kansrijk werd geacht, waardoor de strafprocedure nu is afgerond.