"Wachten jullie misschien op nog meer zelfmoorden?": slachtoffers seksueel misbruik binnen de kerk teleurgesteld na gesprek met delegatie uit Vaticaan 

In dit artikel:

Tien Belgische slachtoffers van misbruik binnen de katholieke kerk hebben recent gesproken met een delegatie van de Vaticaanse anti-misbruikcommissie, nadat die eerder al overleg had met Belgische bisschoppen. De bijeenkomst, die ongeveer 45 minuten duurde, verliep teleurstellend voor de slachtoffers; zij ervaren vooral eenrichtingsverkeer zonder echte dialoog of duidelijke inzichten in de visie van de bisschoppen of de commissie. Koen Van Sumere en Aline Colpaert, beiden betrokken slachtoffers, benadrukken dat de Belgische bisschoppen blijven weigeren hun vragen te beantwoorden en dat het initiatief voor veranderingen volledig bij hen ligt. De Vaticaanse delegatie heeft enkel een adviserende rol en kan geen bindende maatregelen opleggen, waardoor de nood aan onmiddellijke actie vanuit de Belgische kerk des te urgenter wordt gevoeld.

Een cruciaal punt van zorg is de vertraagde financiële compensatie voor slachtoffers, die velen zien als drijvende kracht achter het herstelproces. Van Sumere draagt deze kwestie scherp aan, aangezien sommige slachtoffers zelfs therapie niet kunnen betalen, wat leidt tot hertraumatisering en verhoogde psychische risico’s, waaronder zelfmoord. De emotionele belasting van deze gesprekken is hoog, en de slachtoffers roepen op tot meer medeleven en concrete steun.

Daarnaast hopen de slachtoffers op een spoedige ontmoeting met de nieuwe paus Leo XIV om meer duidelijkheid te krijgen over diens standpunt en om druk te kunnen zetten op de Belgische bisschoppen. Hoewel de commissie in juni bevestigde dat deze ontmoeting zal plaatsvinden, is er nog geen datum gepland. Monseigneur Herrera zal binnenkort verslag uitbrengen aan de paus, wat kan leiden tot het vaststellen van een datum voor dit vervolgcontact. Voor de slachtoffers is deze ontmoeting niet alleen symbolisch als opvolging van paus Franciscus’ eerdere engagementen, maar ook cruciaal als instrument om verdere actie van de Belgische kerk af te dwingen.