Waarom verlaten kickboksers Glory? 'Ze maken carrières kapot'
In dit artikel:
Glory, de grootste kickboksorganisatie ter wereld, ligt onder vuur omdat die dit jaar sterk inzet op zwaargewichtzaken: de reeks Last Heavyweight Standing-toernooien en de samenwerking met streamingsdienst DAZN moeten internationale kijkers trekken. Door die strategie zijn er veel minder evenementen en plek op de kaarten voor lagere gewichtsklassen, waardoor meerdere talenten en kampioenen de organisatie verlaten of elders hun toekomst zoeken.
Wie: trainers en vechters uit Nederlandse gyms (onder anderen Said El Badaoui van SB Gym, Maikel Polanen van ARJ Gym) en topsporters als Tyjani Beztati, Endy Semeleer, Donegi Abena, Mohamed Touchassie, Imad Haddar en Younes Smaili. Ook Glory-baas Marshall Zelaznik reageerde namens de organisatie. Waar & wanneer: de onvrede ontstond nadat Glory dit jaar haar zwaargewichttoernooien aankondigde en de content-partner verhuisde van Videoland naar het internationale DAZN, met het oog op wereldwijde groei.
Wat er gebeurt: door de prioriteit voor zwaargewichten — traditioneel aantrekkelijk vanwege harde knock-outs — zijn vechters uit lichtere divisies minder vaak ingepland. Dat leidt tot frustratie en concrete stappen: Tyjani Beztati vertrekt richting MMA, anderen zeggen tijdelijk of definitief nee tegen Glory-aanbod en zoeken opties bij andere promotors. Trainers melden dat jonge talenten geen kans krijgen en dat ervaren zwaargewichten worden opgevoerd, soms zelfs uit pensioen, om kaarten te vullen.
Waarom de onrust: volgens trainers ontbreekt het bij Glory aan duidelijke visie en communicatie. El Badaoui zegt dat gyms niet weten wat de toekomst is voor hun vechters en dat de organisatie kortetermijndenken toepast, waardoor talent verloren gaat. Mohamed Touchassie noemt zich niet serieus genomen en vindt dat Glory liever vertrouwt op oudere buitenlandse zwaargewichten dan te investeren in opkomende sterren. Polanen waarschuwt dat de huidige aanpak carrières schaadt en zijn vechters daarom breder naar mogelijkheden laat kijken, waaronder MMA, omdat dat financieel aantrekkelijker kan zijn.
Gevolgen: meerdere vechters verlaten of overwegen te verlaten Glory; gyms melden interne onrust omdat sommige atleten wel mogen vechten en anderen niet; jonge sporters lopen risico dat hun droom om bij Glory te staan vervaagt. Trainers geven aan dat de situatie ook kansen creëert—vechters oriënteren zich op andere organisaties of vechtsporten—maar betreuren het verlies van een gefundeerde ontwikkelingspijplijn binnen Glory.
Reactie van Glory: Marshall Zelaznik erkent dat de focus momenteel op de zwaargewichten ligt, maar zegt dat Glory altijd openstaat voor spectaculaire vechters in alle divisies en dat er ruimte blijft voor opwindende atleten, ook lichtzwaargewichten. Hij benadrukt de wens om fans te vermaken en stelt dat de cyclus van actieve divisies bekend is; Glory wil zich richting 2026 sterker profileren en is bereid naar vechters te luisteren.
Kader en context: de stap naar DAZN verklaart deels de marktgedreven keuze: een internationaal publiek vraagt vaak om knock-outhighlight-content die zware jongens leveren. Tegelijkertijd kampen vechtsporters met beperkte carrièreduur en zoeken zij financiële zekerheid en regelmaat in gevechten; voor velen weegt dat nu zwaarder dan het merk Glory alleen.
Kortom: Glory’s strategie om internationaal te scoren via zwaargewichtshowcases levert media-aandacht op, maar creëert spanningen binnen de organisatie en bedreigt de doorstroom en carrières van kleinere divisies. De komende maanden zullen uitwijzen of Glory erin slaagt de onvrede weg te nemen en tegelijk jonge talenten een eerlijk perspectief te bieden.