Waarom krijgt Saoedi-Arabië een prestigieus tennistoernooi?
In dit artikel:
De ATP voegt vanaf 2028 een tiende Masters-toernooi toe aan de mannenkalender: het evenement wordt in Saoedi-Arabië gehouden. Masters-1000‑toernooien behoren, na de grandslams, tot de belangrijkste wedstrijden met de meeste rankingpunten en prijzengeld; het toevoegen van zo’n toernooi is daarmee een opvallende wijziging in een kalender die sinds 1990 negen van deze evenementen telde.
Bekend is dat het toernooi in Saoedi-Arabië op hardcourt wordt gespeeld, over zeven dagen met een deelnemersveld van 56 spelers. De precieze stad en de exacte plaats in het seizoen zijn nog niet vastgesteld; veel wijst erop dat het vroeg in het jaar komt, mogelijk in januari vóór of in februari na de Australian Open, wat zou samenlopen met bestaande toernooien in die regio — en mogelijk botsen met evenementen zoals Rotterdam. Deelname wordt officieel niet verplicht, maar vanwege de hoge punten- en prijzengeldwaarde zullen veel spelers moeilijk kunnen afzeggen.
Saoedi-Arabië bouwt de laatste jaren actief aan een sportieve aanwezigheid, deels via het staatsinvesteringsfonds PIF. Het fonds sloot begin 2024 een vijfjarige samenwerking met de ATP (en later vergelijkbaar met de WTA) en heeft grote bedragen toegezegd om toernooien en projecten naar het land te halen; PIF zei bereid te zijn tot een miljard dollar in het tennis te investeren. De WTA Finals worden inmiddels in Riad gehouden en ook demonstratie‑evenementen zoals de Six Kings Slam en de Next Gen ATP Finals vonden plaats in Saoedi-Arabië. Grote namen en ambassadeurs, waaronder Rafael Nadal, worden ingezet om populariteit te kweken. Daarnaast is er een samen met de WTA opgezet fonds dat speelsters financieel ondersteunt tijdens zwangerschapsverlof, IVF-trajecten en soortgelijke situaties.
Tegelijkertijd roept de voortschrijdende betrokkenheid kritiek en vragen op. Saoedi-Arabië heeft een slechte reputatie op het terrein van vrouwenrechten — het land scoort laag op mondiale gelijkheidsranglijsten — en het merendeel van de topprofessionele toernooien vond tot nu toe niet in het koninkrijk plaats. Ook heeft het land bijna geen eigen professionele spelers op de wereldranglijst.
De uitbreiding van de kalender naar een extra Masters stuit op praktische en sportieve bezwaren. Spelers klagen al langer over een te lang en intens seizoen; meerdere toppers hebben vorig jaar openlijk over mentale uitputting en burn‑out gesproken en laten soms toernooien schieten. Een nieuw belangrijk toernooi vergroot die druk: omdat er veel belangrijke punten mee te verdienen zijn, zal deelname voor velen onvermijdelijk zijn.
Wat het bestaande circuit raakt, is nog onduidelijk: ATP-toernooien worden normaliter niet tegelijk met een Masters gehouden, dus andere wedstrijden zullen moeten wijken. Volgens betrokkenen kan het PIF geld gebruiken om ‘buybacks’ te financieren: kleinere toernooien krijgen een compensatie maar verliezen dan hun licentie en bestaan feitelijk niet meer. Een schatting is dat ongeveer vijf kleinere evenementen zullen verdwijnen of verplaatst worden.
De keuze van de ATP weerspiegelt twee drijfveren: het zoeken naar nieuwe markten en commerciële kansen, en de financiële aantrekkingskracht van Saoedi-Arabië. Organisatoren hopen dat het samenbrengen van grote namen in een beperkt aantal toptoernooien de sport aantrekkelijker maakt voor fans — terwijl critici wijzen op overbelasting van spelers en de politieke en mensenrechtelijke vraagtekens rond de nieuwe investeerder.