Waarom de PvdD investeringen in Defensie moet steunen

In dit artikel:

De oorlogsinspanningen, vooral gevoed door de winstbelangen van de wapenindustrie en haar invloedrijke aandeelhouders, leiden tot enorme kosten, zoals de oorlog in Afghanistan die in twintig jaar ongeveer 800 miljard dollar heeft gekost. Dit geld, afkomstig van belastingbetalers, gaat niet naar urgente maatschappelijke zaken als armoedebestrijding, zorg of verduurzaming. Ironisch genoeg profiteren de aandeelhouders van defensie-investeringen grotendeels uit belastinggeld van gewone werkenden, wat haaks staat op de idealen van de Partij voor de Dieren (PvdD). Toch pleit deze partij voor investeringen in defensie, niet uit oorlogszucht, maar vanwege de noodzaak van militaire onafhankelijkheid van de Verenigde Staten.

Hoewel het Nederlandse leger kwalitatief goed is, is het te klein om grotere vijanden zelfstandig tegen te houden; Nederland is daardoor volledig afhankelijk van de VS binnen het NAVO-verband. Artikel 5 van het NAVO-verdrag zorgt ervoor dat een aanval op Nederland wordt beantwoord met een gezamenlijke militaire reactie, met name door de VS. Deze afhankelijkheid brengt politieke consequenties met zich mee: Nederland moet de VS trouw steunen, zoals duidelijk werd bij de steun aan de illegale Irak-invasie en het terughoudende optreden omtrent de genocide in Gaza. Beloningen voor deze politieke loyaliteit zijn zichtbaar, bijvoorbeeld in de benoemingen van Nederlanders tot NAVO Secretaris-Generaal.

Deze situatie impliceert dat Nederland nooit een eigen buitenlandse koers kan varen of een onafhankelijk moreel standpunt kan innemen. De PvdD benadrukt dat juist morele moed vereist is om te investeren in defensie, zodat Nederland minder afhankelijk wordt en niet langer politiek wordt gedwongen deel te nemen aan controversiële militaire acties. Zo pleit de partij voor een defensie die niet louter dient als verlengstuk van Amerikaanse geopolitiek, maar die de Nederlandse soevereiniteit en morele integriteit beschermt.