Waar zijn de bondgenoten van Julia Wouters?

In dit artikel:

Julia Wouters, bekend van haar analyse over macht en politiek, staat onverwacht onder druk nadat de EO haar deelname aan programma's tijdelijk heeft stopgezet. De auteur van het commentaar vertelt hoe ze Wouters ooit ontmoette bij een Els Borst-bijeenkomst en haar sindsdien volgde vanwege de nuance, kennis en ervaring die ze toevoegt — niet de luidste, maar wel inhoudelijk sterke stem in discussies. Die stem was voor de schrijver de reden om naar de podcast De Spindoctors te blijven luisteren, ook al werd Wouters vaak onderbroken door de mannen aan tafel.

Recentelijke uitspraken van Wouters werden volgens het artikel uit hun context gehaald, uitvergroot en tegen haar gebruikt, waarna ze werd geconfronteerd met intimidaties, bedreigingen en een online hetze. De EO koos voor een zogenoemde adempauze: een besluit dat formeel neutraal klinkt maar in de praktijk voelt als een sanctie tegen haar. Wouters reageerde op LinkedIn met een pleidooi voor ruimte voor meningsverschillen, de afwijzing van geweld en de verdediging van vrije meningsuiting, toch kreeg ze volgens de columnist weinig publieke steun.

Het kernpunt van het stuk is een scherpe kritiek op het stilzwijgen van potentiële bondgenoten: waar blijven vrouwen die elkaar steunen, mannen die het vrije woord verdedigen en media of organisaties die duidelijk aan haar zijde zouden moeten staan? De schrijver waarschuwt dat het laten vallen van één stem — nu Julia, morgen een andere vrouw, journalist of bestuurder — precies beantwoordt aan wat extreemrechts en cancelcultuur beogen: afwijkende stemmen monddood maken.

Afsluitend roept het commentaar op tot concrete solidariteit: geen verheerlijken of martelaarschap, maar publieke steun en uitnodigingen om juist nu te spreken, zodat kritische stemmen beschermd worden tegen intimidatie en uitsluiting.