Vroege WK-clash is 'jammer voor de Hongaren', klinkt het vol bravoure bij handbalsters

In dit artikel:

Oranje begon het WK met zes zeges uit evenveel duels en betreedt nu in een kolkend Ahoy de knock-outfase, waar vanavond Hongarije wacht. Een zege brengt de ploeg bij de laatste vier; dat is het expliciete doel. Nederland versloeg recent wereldkampioen Frankrijk en speelde eerder op de Spelen al eens winnend tegen Hongarije (30-26). Hongarije, vorig jaar Europees brons, staat bekend om zijn onverzettelijkheid en vormt daardoor een lastige horde.

Belangrijk aanknopingspunt voor Oranje is rechterhoek Angela Malestein. Zij speelt al vijf seizoenen bij Ferencváros in Boedapest, kent veel Hongaarse speelsters van dichtbij en geniet daar enorme populariteit. Malestein benadrukt dat plezier en rendement hand in hand gaan en zegt door te willen spelen zolang haar lichaam het toelaat; ze mikt zelfs op de Olympische Spelen van 2028. Haar contract bij Ferencváros wordt naar verluidt met drie jaar verlengd. Ook teamgenoten als Kelly Dulfer, Dione Housheer en Bo van Wetering komen veelvuldig in de Hongaarse competitie uit, vaak bij topclub Györ.

Tactisch roemt de selectie vooral de verdedigende stevigheid: daar ziet Malestein de basis van de successen in zitten. Aanvallend levert Oranje fraaie momenten op — Malestein liet dat zien met een spectaculair doelpunt tegen Tunesië — maar volgens haar en ploeggenoten win je grote matches met een solide dekking en vertrouwen. Na een wat rustige start bouwde het publiek in Ahoy zich op tot een energieke factor die de ploeg helpt.

Na een eventuele winst op Hongarije zou Oranje mogelijk opnieuw moeten afrekenen met Noorwegen, de ongeslagen olympisch kampioen. Tegelijkertijd betekent dit toernooi ook afscheidstijd voor routiniers als Lois Abbingh en Estavana Polman, terwijl spelers als Malestein het internationalschap willen voortzetten. Kortom: Oranje heeft momentum, publiek en ambitie; de komende knock-outduels bepalen of dat leidt tot halve- en uiteindelijk finalewedstrijden.