Vrijhandelsakkoord met sleutelspeler India cruciaal voor Europese Unie
In dit artikel:
De Europese Unie moet nu vaart maken achter het al achttien jaar slepende vrijhandelsakkoord met India, omdat uitstel Europa zowel economisch als geopolitiek kan schaden. India wint snel aan gewicht: in 2023 werd het het meest bevolkte land ter wereld, de economie groeit naar schatting rond de 9 procent per jaar en het land beschikt over de vierde krijgsmacht. Samen vertegenwoordigen de EU- en Indiase markten bijna een kwart van het mondiale bbp, waardoor een akkoord grote economische kansen biedt — voor Nederland bijvoorbeeld in chips, waterbeheer en defensiegerelateerde innovatie en productie.
Politiek gezien heeft een tijdige deal een sterke signaalwaarde: het toont dat Europa India als serieuze partner en toekomstige grootmacht ziet. Dat is belangrijk nu de internationale verhoudingen verschuiven richting een meer multipolaire wereld. Washington heeft zijn strategische focus sterk naar Azië verlegd en ziet Europa minder vanzelfsprekend als bondgenoot; die trend is niet nieuw en hangt niet alleen af van wie er in het Witte Huis zit. Tegelijk zoeken China en India de laatste maanden toenadering. Tijdens de top van de Shanghai Cooperation Organisation bezocht premier Modi China en spraken beide leiders over partnerschap, terwijl zij recent hun grensconflict hebben gedempt. Een toenemende samenwerking tussen de twee grootste Aziatische economieën zou Europa’s manoeuvreerruimte verder verkleinen.
Daarom is het dringend noodzakelijk dat de EU vóór het einde van het jaar een akkoord bereikt: economisch ontsluit dat markten en investeringsmogelijkheden; geopolitiek voorkomt het dat Europa wordt uitgespeeld of aan invloed verliest. Langer wachten versterkt het imago van de Unie als traag, verdeeld en onbetrouwbaar — een perceptie die de relatie met New Delhi kan schaden. Tegelijkertijd profileert India zich binnen BRICS en werkt het samen met Japan, Australië en de VS om veiligheid en openheid in de Indische en Stille Oceaan te waarborgen, juist tegen de achtergrond van China’s groeiende aanwezigheid.
Er is nu ook een pragmatische kans: India loopt risico op groeivertraging door hoge Amerikaanse importtarieven en interne onzekerheden, wat Brussel ruimte geeft voor wederzijdse concessies. Dit venster kan snel sluiten door veranderlijke internationale politiek, waaronder mogelijke Amerikaanse beleidsverschuivingen. Conclusie: wie relevant wil blijven in de komende wereldorde, moet India niet laten wachten — een snel afgerond vrijhandelsakkoord is zowel strategische noodzaak als praktische kans. De auteur is politicoloog.