Vriendin van enige Nederlandse inzittende MH370 hoopt op antwoorden, zoektocht hervat

In dit artikel:

Vrienden en familie van de enige Nederlandse passagier op vlucht MH370, Surti Dahlia uit Amsterdam, wachten bijna twaalf jaar op duidelijkheid. Het vliegtuig, met in totaal 239 mensen aan boord, verdween na het laatste contact iets na middernacht op 8 maart 2014 tijdens de vlucht van Kuala Lumpur naar Peking. Alleen later spoelden brokstukken aan op onder meer Réunion en Mauritius; het hoofdwrak is nooit teruggevonden.

Vandaag is een nieuwe zoekoperatie van start gegaan door het Amerikaanse bedrijf Ocean Infinity. De onderneming zal 55 dagen zoeken in een door satellietanalyse ingeperkt deel van de Indische Oceaan, een gebied dat aanvankelijk zo groot was als ongeveer acht keer Nederland maar door eerdere zoektochten kleiner is geworden. De zeebodem daar blijkt bergachtig en bevat onderwatervulkanen, wat de zoektocht compliceert. De technologie is sinds de eerste zoektochten vooruitgegaan: Ocean Infinity zet onderwaterdrones in en werkt volgens het 'no cure, no pay'-principe. Als het bedrijf een 'significant deel' van het toestel vindt, ontvangt het van Maleisië 70 miljoen dollar.

Dahlia’s vriendin Cheyenne Rigaglia, die door Surti als noodcontact was opgegeven, beschrijft de emotionele tol van het jarenlange wachten. Zij heeft beelden van Surti bij het instappen gezien en houdt vast aan de wens op antwoorden: hoe verdween het toestel zo compleet van de radar, terwijl veel inzittenden al smartphones hadden? Oud-Fugro-topman Rob Luijnenburg licht toe dat eerdere onderzoeken eerst de onbekende zeebodem moesten in kaart brengen en dat veel terrein sindsdien is uitgesloten, waardoor de huidige zoekactie wel realistische kansen biedt — mits men op de juiste plek zoekt.

Voor betrokkenen zoals Cheyenne blijft de onzekerheid zwaar; zij wil alleen nog feiten over wat er precies is gebeurd.