Vrede is erger dan oorlog als de verkéérde president het wil *column*

In dit artikel:

Verwarring heerst bij de vredelievende mens in een tijdperk waarin oorlog steeds normaler lijkt. De auteur reflecteert op de vreedzame beweging van de jaren '60, waarin duizenden jongeren samenkwamen voor een boodschap van liefde en vrede, geïnspireerd door iconen als Jimi Hendrix, die muziek gebruikte als protest tegen oorlog. De huidige situatie in Nederland staat in schril contrast met die tijd; hedendaagse vredesdemonstraties trekken slechts enkele honderd deelnemers, vergeleken met de vele Nederlanders die zich in de jaren '80 massaal uitspraken tegen kernwapens.

De schrijver stelt dat de hedendaagse angst ons juist naar wapens en militaire oplossingen leidt, in tegenstelling tot de lessen van de Tweede Wereldoorlog die in het verleden de vredesbeweging voedden. Er is een groeiende fascinatie voor defensie en wapentechnologie, terwijl de boodschap van vrede lijkt te zijn verloren. De oorlog in Oekraïne heeft onverwacht geleid tot verhoogde militaire samenwerking in Europa, niet vanuit een oprechte drang naar vrede, maar door geopolitieke belangen en dominantie van de defensie-industrie.

Uiteindelijk lijkt vrede een taboe te zijn, waarbij de roep om oorlog sterker is dan de roep om rationaliteit en diplomatie. De auteur doet een oproep om deze trend kritisch te bekijken en de boodschap van vrede opnieuw centraal te stellen, nu meer dan ooit.