Voormalige verzetskrant Het Parool gooit eigen columnist Theodor Holman voor de leeuwen

In dit artikel:

Theodor Holman verzet zich tegen de collectieve beschuldigingen van genocide op Gaza, zoals die vooral in Amsterdam en Nederland breed worden geuit. Hij benadrukt dat, hoewel het verschrikkelijk is dat circa 50.000 Gazanen omkwamen — van wie vele strijders waren van Hamas en Islamitische Jihad — dit niet hetzelfde is als een genocide zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarin op systematische en industriële wijze een volk bijna volledig werd uitgeroeid. Holman begrijpt het Israëlische geweld niet per se als moreel gerechtvaardigd, maar wel vanuit een cultuurhistorisch, religieus en strategisch perspectief, waarbij de Israëlische samenleving diep verbonden is door nationale identiteit, solidariteit en het principe van pikuach nefesh: het redden van mensenlevens staat centraal.

Tegelijkertijd hekelt hij de rol van zijn eigen hoofdredactie bij Het Parool, die hem publiekelijk aanvalt vanwege zijn standpunten. Deze controverse wordt gezien als symptomatisch voor een bredere problematiek binnen de krant, waar keuzes lijkt te worden gemaakt op basis van publieke druk en politieke loyaliteiten, wat vragen oproept over integriteit en solidariteit. De auteur wijst erop dat het afdrukken van Holmans column culturele spanningen voedt en bijdraagt aan polarisatie, zonder ruimte voor genuanceerde discussie. Hiermee wordt impliciet kritiek geleverd op de mediasfeer die emoties en negatieve framing voedt, in plaats van begrip en verdieping.