Voormalig PvdA'er Jacques Monasch fileert fusie met GroenLinks: "Habtamu de Hoop is mijn stille hoop"

In dit artikel:

Jacques Monasch, oud-PvdA’er, heeft vanochtend in WNL Vandaag (NPO1) fel uitgehaald naar zijn voormalige partij. Naar aanleiding van het nieuws dat Amsterdamse wethouder Marjolein Moorman zich niet kandidaat stelt voor het leiderschap van de nieuwe fusiepartij between GroenLinks en PvdA, noemde Monasch die samengang een machtsgreep van Jesse Klaver. Hij vroeg retorisch: “Wie durft zich nog tegen Klaver op te stellen?” en stelde dat niemand meer weerstand biedt binnen de partij.

Monasch schildert een beeld van een PvdA die op papier nog bestaat maar in de praktijk is opgeslokt door GroenLinks: belangrijke functies zouden naar GroenLinks’ mensen zijn gegaan en de koers – onder invloed van Klaver en Frans Timmermans – zou verschoven zijn van traditionele sociaaldemocratische thema’s (werk, bestaanszekerheid, economische groei) naar prioriteiten als klimaatbeleid, identiteit en symboolpolitiek. De terugtrekking van Moorman, die door velen werd gezien als vertegenwoordiger van de oude, pragmatische PvdA-vleugel, ziet hij als een teken dat er voor dat profiel geen plek meer is.

Tegelijk noemt Monasch één naam die volgens hem nog de oude sociaal-democratische geest kan bewaren: Habtamu de Hoop, een jonge PvdA’er uit Friesland die eerder is opgevallen door zijn nuchtere, regionaal verankerde aanpak. Voor Monasch is het veelzeggend dat hoop op vernieuwing van buiten de grote stedelijke machtscentra zou moeten komen.

Monasch positioneert de fusie niet als gelijkwaardige samenwerking maar als een overname van identiteit en koers, iets wat bij veel traditionele PvdA-aanhangers gevoelens van vernedering oproept. Zij zouden het idee hebben dat hun partij is veranderd in een organisatie die vooral wordt gedomineerd door GroenLinks-activisten. Monasch’ kritiek weerspiegelt een bredere interne onrust over de richting van de linkse samenwerking en de vraag wie de nieuwe partij daadwerkelijk zal bepalen.