Voor vrede zwijgt Zuid-Koreaanse regering liever over schending mensenrechten door Kim
In dit artikel:
De nieuwe progressieve president Lee (aangetreden deze zomer) zoekt een breuk met het harde beleid van zijn in april afgezetten voorganger Yoon Suk-yeol en probeert Pyongyang te paaien met economische prikkels in plaats van kritiek op mensenrechtenschendingen. Lee stopte onder meer met anti‑Noord‑Koreaanse propagandauitzendingen en verminderde gezamenlijke militaire oefeningen met de VS. Minister van Hereniging Chung Dong‑young vindt dat Seoul zich niet langer moet mengen in Noord‑Koreaanse binnenlandse kwesties; zijn ministerie liet zelfs het gebruikelijke jaarlijkse rapport over mensenrechten in Noord‑Korea vallen.
Tot dusver reageert Pjöngjang afwijzend. Kim Yo‑jong, namens haar broer Kim Jong‑un, stelde kortweg dat Noord‑Korea niet geïnteresseerd is in welk voorstel Seoul ook doet. Tegelijkertijd is het regime internationaal minder geïsoleerd: Moskou leverde wapens, technologie en brandstof in ruil voor Noord‑Koreaanse militaire inzet in Oekraïne en duizenden dwangarbeiders, en China onderhoudt nauwe banden — Kim bezocht Xi Jinping en kreeg recent een tegenbezoek van de Chinese premier Li Qiang.
Seoul overweegt nu economische toenadering als lokmiddel, onder meer door te onderzoeken of het vroegere Kaesong Industrieel Complex — een tweezijdig fabrieksterrein dat in 2016 sloot nadat het deels de Noord‑Koreaanse staatskas voedde — heropend kan worden. Die optie wekt zorgen: Kaesong leverde goedkope arbeid aan Zuid‑Koreaanse bedrijven maar vulde ook Pyongyangs middelen voor het kernprogramma.
Er wordt zelfs gespeculeerd over een ontmoeting tussen Kim en de Amerikaanse president Donald Trump tijdens de aanstaande APEC‑top in Zuid‑Korea; minister Chung zegt dat zowel de Amerikaanse als de Noord‑Koreaanse leider mogelijk welwillend staan tegenover een herhaling van zo’n face‑to‑face. Deskundigen wijzen echter op de realiteit dat Kim tot nu toe niet bereid is zijn kernwapens op te geven, waardoor politieke normalisering zonder ontwapening een reële uitkomst zou zijn.