Voor Peruaanse jongeren is de overheid de vijand

In dit artikel:

Fausto Muñoz, 26, opgegroeid in de arme wijk Villa María del Triunfo in de heuvels rond Lima, is een van de vele Peruaanse jongeren die zich in september aansloten bij massale protesten tegen het overheidsbeleid. Muñoz, grafisch ontwerper van opleiding die vanwege geldgebrek als ober werkt, zegt dat jongeren weinig toekomstkansen zien: “We eisten betere perspectieven. Het enige wat we kregen waren rubberen kogels en traangas.”

De directe aanleiding voor de demonstraties was een pensioenreform die iedereen vanaf achttien jaar verplicht om zich aan te sluiten bij een privaat pensioenfonds — een maatregel die jongeren met lage lonen extra financieel belast. De marsen verplaatsten zich onder meer richting het impopulaire Congres, dat door velen wordt gezien als symbool van corruptie. Volgens Muñoz en andere betogers reageerde de politie hard, terwijl eerdere protesten al dodelijk waren neergeslagen toen president Dina Boluarte militairen inzette.

De onvrede overstijgt de pensioenen: Peru kampt met stijgende werkloosheid en armoede, en sectoren als transport en horeca melden toegenomen afpersing door bendes. Taxi- en buschauffeurs sluiten zich daarom ook aan bij de eisen om meer veiligheid. Met de presidents- en congresverkiezingen volgend jaar is er formeel een uitweg, maar veel jongeren, Muñoz voorop, hebben weinig vertrouwen dat de levensomstandigheden daardoor snel verbeteren.