Viervoeter Max helpt Meppeler Arend Compagner zijn onverwerkte verleden uit Staphorst los te laten

In dit artikel:

Arend Compagner uit Meppel schrijft over zijn leven en de impact van zijn hond Max op zijn posttraumatisch stress-syndroom (PTSS), resulterend in het boek 'Mijn pup, mijn spiegel'. De hond fungeert als spiegel voor Arend en helpt hem zijn emoties te uiten, het verleden los te laten en negatieve gedachten te laten gaan. Het verhaal wisselt tussen heden en verleden, waarbij Arend zijn jeugd in een streng reformatorisch gezin in Staphorst beschrijft en de invloed op zijn volwassen leven, zoals moeite met contact maken door gebrek aan zichtbare liefde. Arends ervaringen als militair in Libanon en het losmakingsproces van zijn jeugd spelen een belangrijke rol in zijn transformatie naar een meer open en emotioneel verbonden persoon, met Max als cruciale steun. Onthullende passages over zijn gezin en verleden die eerder moeilijk bespreekbaar waren, kunnen nu worden benaderd met verzachting en begrip, resulterend in een uiteindelijke verzoening met zijn vader en zijn verleden.