Verzetsvrouw Van de Perre ('Mijn naam is Selma') overleden

In dit artikel:

In Londen is verzetsvrouw en schrijfster Selma van de Perre op 103‑jarige leeftijd overleden. Van de Perre, geboren en opgegroeid in Amsterdam als kind van Joodse ouders, verloor tijdens de Tweede Wereldoorlog haar hele gezin: haar vader Barend Velleman werd in december 1942 vanuit Kamp Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd en vermoord; haar moeder Femmetje Spier en zusje Clara, die zij had geholpen onderduiken in Eindhoven, werden in 1943 opgepakt en later in Sobibor omgebracht.

Na de arrestatie van haar familie nam Selma een valse identiteit aan en sloot zich aan bij de TD‑groep, een van de eerste verzetsgroepen in Nederland die onderduikers hielp met vervalste persoonsbewijzen en schuilplaatsen. Onder de namen Wil Buter en later Margareta van der Kuit (Marga) vervalste ze documenten, werkte ze als koerier door het land en voerde risicovolle klussen uit, zoals het bemachtigen van papieren van een Duitse militair.

Op 26 juni 1944 werd ze verraden, gearresteerd en via Kamp Vught naar het vrouwenkamp Ravensbrück gedeporteerd. Ze overleefde de kampen en durfde pas na de oorlog weer haar echte naam te gebruiken. Op hoge leeftijd legde ze haar ervaringen vast in het boek Mijn naam is Selma en vertelde ze haar verhaal vaak in interviews en documentaires; onder meer als correspondentenwerk voor de BBC deelde ze haar herinneringen en waarschuwde ze tegen het vergeten van de Jodenvervolging.

Haar levensverhaal combineert persoonlijke rouw — het blijvende gemis van ouders en zus — met moedig verzet, slimme verzetsacties en jarenlange inzet om de geschiedenis levend te houden. Van de Perre resteert als voorbeeld van verzet en getuigenis tegen de Holocaust.