Vertrek vicepremier gevoelige klap voor Starmer, op lastig moment
In dit artikel:
Britse vicepremier Angela Rayner trad vrijdag af nadat bleek dat zij bij de aankoop van een tweede woning aan de kust ruim €45.000 te weinig aan belasting had betaald. Rayner, ook minister van Volkshuisvesting, zegt de fout te aanvaarden en stelt nooit de intentie gehad te hebben belasting te ontwijken, maar ze had geen fiscaal advies ingewonnen bij de aankoop. Naast haar vertrek uit het kabinet legde ze ook het viceleiderschap van de Labourpartij neer, waardoor leden een nieuwe rechterhand voor premier Keir Starmer moeten kiezen — een proces dat tot nieuwe interne verdeeldheid kan leiden.
Starmer had Rayner tot het laatst verdedigd; zij was binnen zijn regering een zichtbaar symbool van de arbeidersklasse en populair bij de linkervleugel. Juist nu is haar vertrek pijnlijk voor Labour: de partij staat zwak in de peilingen. Volgens YouGov kreeg Labour begin september nog maar circa 20 procent van de steun, en Starmers persoonlijke cijfers waren in augustus eveneens laag (ongeveer 24 procent positief, 68 procent negatief). Hoewel de volgende verkiezingen pas in 2029 zijn en het Britse districtenstelsel vorig jaar liet zien dat een relatief klein stembestand grote zetelwinst kan opleveren, vergroot de huidige malaise de kwetsbaarheid van Labour.
De affaire biedt politieke munitie aan tegenstanders; Nigel Farage en zijn partij Reform UK benutten het nieuws voor kritiek op de vermeende afstand tussen politici en gewone burgers. Starmer reageerde met een kabinetswissel: minister David Lammy wordt Rayners opvolger als vicepremier maar verhuist naar Justitie, Yvette Cooper wordt minister van Buitenlandse Zaken en Shabana Mahmood neemt het binnenlandse departement over. De verschuivingen lijken vooral gericht op het terugwinnen van controle over het prangende migratiedossier: Mahmood staat bekend om strengere opstelling richting irreguliere kanaaloversteken.
Reshuffles zijn in het VK niet ongebruikelijk, maar de combinatie van een belastingaffaire, zwakke peilingen en interne onrust zet Starmer onder druk om snel zichtbare resultaten te boeken—zeker nu zowel rechts-populisten als links-afvallige stromingen kiezers wegnemen.