Verouderde zeekabels risico voor digitale positie Nederland, waarschuwt datasector: „Groot probleem"
In dit artikel:
De Zeekabel Coalitie luidt alarm: Nederland verliest zijn positie als digitaal knooppunt doordat veel trans-Atlantische en intercontinentale zeekabels die in de jaren 90 en 2000 zijn gelegd verouderen en niet meer voldoen aan de explosieve groei van dataverkeer. De coalitie — een publiek-private samenwerking met onder meer datacenters, telecombedrijven en banken zoals KPN en ABN AMRO — roept op om binnen acht jaar minimaal twee nieuwe intercontinentale kabels aan te leggen.
Martin Prins, ambassadeur van de coalitie, waarschuwt dat de afname van recente aansluitingen ertoe leidt dat datastromen andere landen voorbijgaan. Waar Nederland ooit het grootste internetknooppunt van Europa was, staat het nu rond plaats vijf in internationale ranglijsten. Dat kan economische schade opleveren: bedrijven verplaatsen activiteiten (ASML heeft al delen naar Parijs verplaatst), en Nederland wordt kwetsbaarder doordat veel kabelcapaciteit in handen is van buitenlandse of Amerikaanse partijen.
Technisch en economisch beeld: ongeveer 98 procent van het wereldwijde internetverkeer gaat via zeekabels; grote technologiebedrijven als Microsoft, Google en Amazon zijn verantwoordelijk voor circa 70 procent van de kabelcapaciteit en leggen zelf nieuwe verbindingen. Voor Nederlandse datacenters is het financieel onhaalbaar om zelfstandig zulke miljardenprojecten te financieren, waardoor samenwerking met overheid en internationale datapartijen nodig is. Het aanleggen van één grote intercontinentale kabel duurt grofweg vier jaar en vergt forse investeringen.
Praktische gevolgen zijn een toenemende kans op datastromenbottlenecks, verlies van digitale autonomie en mogelijke concurrentieverplaatsing naar landen met recentere aansluitingen (bijv. Frankrijk, Spanje, Portugal, Verenigd Koninkrijk). De coalitie dringt aan op snelle, gezamenlijke investeringen in nieuwe kabels en in landing infrastructure (cable landing stations) om te voorkomen dat Nederland structureel achterop raakt in de digitale infrastructuur en de economie daardoor schaadt.