Verlos je verbeterideeën van handboeien met deze 4 vragen

In dit artikel:

Je hebt een goed idee, maar eerdere pogingen hebben collega’s sceptisch gemaakt. Om te voorkomen dat verleden succes in de weg staat, beantwoord je samen met relevante collega’s vier kernvragen voordat je verdergaat.

1) Is het idee uitvoerbaar?
Vaak ontbreekt harde informatie en voilà: mensen vullen de gaten met wat ze al weten. Dat heet in de psychologie WSYATI — men baseert oordelen op het zichtbare of bekende. Vraag daarom of collega’s alle feiten kennen, of er aannames zijn en welke gegevens nog verzameld moeten worden. Onvoorspelbaar is iets anders dan onmogelijk; wees precies in je terminologie.

2) Wat levert het op?
Weeg de verwachte opbrengst tegen de extra inzet. Verandering is geen doel op zich: wat gaat er concreet beter als het lukt, en wat gebeurt er als je niets doet? Prioriteer ideeën die een betekenisvolle bijdrage leveren aan strategische doelen. Kleine, leuke initiatieven (bijvoorbeeld TikTok-content voor een doelgroep die je juist niet bedient) kunnen veel aandacht vragen zonder echte meerwaarde op te leveren.

3) Wat betekent realisatie voor mensen binnen de organisatie?
Voordelen op organisatieniveau zeggen weinig over wat individuele medewerkers motiveert. Het management ziet andere baten en risico’s dan mensen op de werkvloer. Naast rationele economische argumenten spelen sociale en emotionele factoren een rol — gedragseconoom Richard Thaler maakte duidelijk dat mensen niet altijd als ‘econs’ handelen. Breng zowel rationele als niet-rationele voordelen en nadelen voor verschillende groepen in kaart en ontwerp interventies die daar op aansluiten (incentives, erkenning, tijdsbesparing, opleiding, enz.).

4) Wat is er nu anders dan vroeger?
Label eerdere pogingen niet automatisch als gedoemd. Onderzoek waarom iets toen mislukte en welke omstandigheden veranderd zijn: markt, wetgeving, technologie, beloningsstructuren of personeelsbezetting kunnen nu kansen creëren die er eerder niet waren. Zonder dit onderscheid blijf je vastzitten in het verleden.

Kortom: niets doen is geen neutrale keuze — het betekent vaak het missen van kansen. Wil je voortgang boeken, maak dan feiten helder, schat opbrengsten reëel in, begrijp wat het voor mensen betekent en identificeer wat er nu anders is. Kleine pilots, meetbare doelen en betrokkenheid van sleutelpersonen helpen om weer momentum te krijgen.