Verlaten door Den Haag: linkse arbeiderswijk kiest massaal voor Wilders

In dit artikel:

De Zee- en Duinwijk in IJmuiden — ooit een stabiel sociaal-democratisch bolwerk — is in korte tijd omgeslagen in een kruitvat van onvrede. In 2023 koos meer dan de helft van de buurtbewoners voor zogenaamde protestpartijen; de PVV kreeg in die wijk 37 procent van de stemmen. Bewoners, waaronder voormalige PvdA- en SP-stemmers, zeggen zich vergeten en onveilig te voelen en zoeken hun heil bij partijen die volgens hen wél naar hen luisteren.

Een inwoner, Jerry, zegt: “Irak, Iran, Somalië, Oekraïne… Het zijn individueel allemaal prima mensen, dat is het niet. Maar de balans is zoek.” Die zin vat samen hoe veel mensen de snelle demografische veranderingen, ervaren toename van criminaliteit en woningnood beleven. Tegelijk groeit het gevoel dat landelijke linkse partijen zich meer bezig houden met onderwerpen als klimaatbeleid en Europese agenda’s dan met dagelijkse problemen als huren, boodschappenprijzen en buurtveiligheid.

De reportage plaatst deze lokale verschuiving in een breder patroon: voormalige arbeiderswijken stemmen steeds vaker protest; kiezers voelen zich verraden door de partijen die hen decennialang vertegenwoordigden. De analyse is deels waarderend richting rechts-populistische keuzes: niet puur uit woede maar uit wanhoop en het verlangen naar herstel van sociale samenhang en veiligheid.

Daarnaast bevat het stuk oproepen tot actie — onder meer een petitie tegen Eurocommissaris Frans Timmermans — en waarschuwt het voor de politieke gevolgen van een voortgezette afstand tussen kiezers en gevestigde partijen. De kernboodschap: in IJmuiden is politieke onvrede concreet geworden en dient Den Haag die signalen serieus te nemen.