Verkiezingen 2026: asielzoekers welkom, btw naar 4 procent, loonbelasting afgeschaft

In dit artikel:

De strekking van het stuk is dat de verkiezingen van 2025 hebben aangetoond dat politieke partijen vrijelijk onrealistische of tegenstrijdige beloften kunnen doen en die achteraf wegwuiven als retoriek — met D66 als voorbeeld van de meest flagrante misleiding. Door het lage vertrouwen in politiek zou dat weinig consequenties hebben: de formatie wordt volgens de auteur bepaald door een klein Haagse clubje en door internationale agenda’s uit Brussel en Washington, niet door kiezers.

De auteur hekelt dat de op één na grootste partij bij de formatie buitengesloten wordt en dat onderhandelingen achter gesloten deuren plaatsvinden tussen partijleiders die zelf regels bepalen. Kritiek op de staat van de democratie noemt hij hypocrisie als het vooral rellen is om macht te behouden. Conclusie: wie wil winnen hoeft geen consistent of haalbaar programma te hebben; het volstaat aantrekkelijk klinkende, onverenigbare voorstellen te lanceren.

Als voorbeeld van zo’n politiek spelende strategie worden absurde combinaties gegeven — steden bouwen terwijl stikstofregels streng blijven, eigen risico afschaffen maar tegelijkertijd miljarden op zorg bezuinigen, een kwart van de ambtenaren ontslaan en de rest fors extra betalen — waarmee de auteur illustreert dat gemakzuchtige verkiezingsretoriek werkt en de legitimiteit van politiek verder onder druk zet.