Vergeet Frankenstein: deze verhalen vol horror verdienen een film
In dit artikel:
Nu Halloween nadert stofzuigen de streamingdiensten hun horroraanbod: Netflix gooit een nieuwe Frankenstein in de etalage en HBO Max zet Stephen Kings IT: Welcome to Derry in de spotlights. Maar er zijn tal van sterke, minder verfilmde griezelverhalen die volgens het artikel ook een kans op het witte doek verdienen.
The Courtyard (Alan Moore) - Dit Lovecraftiaanse neonoirverhaal, geschreven door de maker van Watchmen, volgt een FBI-agent die drie bizarre moorden onderzoekt en ontdekt dat de dader wel eens niet van deze wereld kan zijn. De mix van kosmische horror en detectiveplot leent zich goed voor een sfeervolle, volwassen thriller met nadruk op mysterie en sfeer.
Welcome to Hoxford - Een rauwe strip over gevangenen in een particuliere gevangenis waar weerwolven voor opschudding zorgen. Centraal staat de gestoorde veroordeelde Ray Delgado die een opstand leidt. Het verhaal is donker, compact en biedt een vorm van monsterhorror die in recente mainstreamcinema ondervertegenwoordigd is: de weerwolf. Een fanproject in 2011 kwam niet van de grond, maar het concept zou commercieel aantrekkelijk kunnen zijn als film of serie.
Through the Woods (Emily Carroll) - Deze prijswinnende stripbundel met vijf bizarre, visueel sterke korte verhalen is ideaal voor een anthologievorm zoals Black Mirror: elk hoofdstuk is een eigen huiveringwekkend kleinood, variërend van huwelijksgeheimen tot mythische wezens. De grafische stijl en korte, zelfstaande plots maken het bijzonder geschikt voor een serie met losse afleveringen.
The Drifting Classroom (Kazuo Umezu) - Een klassieke manga over basisschoolleerlingen die na een mysterieuze aardbeving in een post-apocalyptische toekomst belanden. Onder leiding van Sho Takamatsu moeten kinderen zien te overleven terwijl volwassenen in chaos vervallen. Het koppelt jeugdige personages aan extreem en onheilspellend wereldbeeld, een combinatie die recente hits als Stranger Things ook succesvol maakte.
Waarom deze keuzes? De titels bieden uiteenlopende smaken van horror—kosmisch, monsterlijk, anthologisch en jeugdelijk-postapocalyptisch—en veel visuele inspiratie uit hun oorspronkelijke strips/manga. Terwijl streamingdiensten grote, bekende titels blijven recyclen, liggen er kant-en-klare, visueel rijke verhalen klaar die zowel fans als nieuwe kijkers zouden kunnen boeien.