Van Verkade-albums tot Afsluitdijk: hoe vader en zoon Thijsse Nederland vormgaven

In dit artikel:

Jac P. Thijsse en zijn zoon Jo vertegenwoordigen twee verschillende benaderingen van de Nederlandse relatie met natuur: de vader als pleitbezorger van koestering en behoud, de zoon als uitvoerder van technische beheersing. Jac P. Thijsse (bekend als natuurbeschermer en publieksfiguur rond de overgang van 19e naar 20e eeuw) zette zich in voor waardering, educatie en bescherming van flora en fauna in Nederland. Zijn zoon Jo werkte aan grootschalige waterbouwkundige projecten, waaronder de Afsluitdijk en later de Deltawerken, waarmee hij de natuur trachtte te temmen om land en mensen tegen water te beschermen.

Het verhaal illustreert een fundamenteel verschil: Jac benadrukte het intrinsieke belang van natuurwaarden en het respecteren van ecosystemen; Jo koos voor technische oplossingen om risico’s van overstroming en veranderend waterbeheer te verminderen. Ondanks die tegengestelde uitgangspunten blijkt er ook wederzijds respect en begrip te zijn tussen beide visies. De geschiedenis van hun werk toont hoe in Nederland zowel beschermende als beheersende strategieën nodig waren — en nog steeds zijn — om de veiligheid en natuurwaarden van het land in balans te houden.