Van stoere praat naar Chinese afhankelijkheid, de bizarre koers van de VVD

In dit artikel:

Demissionair minister Vincent Karremans (VVD) besloot eind september tijdelijk de zeggenschap over chipbedrijf Nexperia te nemen om vermeende Chinese inmenging tegen te gaan. Peking reageerde met een exportverbod op belangrijke chips, wat leidde tot stilstand in productielijnen bij Europese autofabrieken, forse schade voor de Duitse auto-industrie en problemen bij Nederlandse toeleveranciers. Aandelen daalden en het leveringsprobleem dwong Nederland uiteindelijk naar Beijing om de levering te proberen herstellen.

Critici zien in Karremans’ stap vooral politiek theater: een impulsieve, macho-aanpak die eerst daadkracht communiceert en daarna de rekening gepresenteerd krijgt. Kamerleden blijven opvallend terughoudend en de berichtgeving reduceert het incident vaak tot een technisch handelsconflict, terwijl het volgens tegenstanders gaat om miljardenverlies en aangetast vertrouwen bij partners in zowel China als Duitsland. De zaak past in een breder beeld waarin de VVD zou zijn verschoven van economisch realisme naar beeldvorming — eerder zichtbaar bij andere politieke incidenten — en waarin populistische reflexen zwaarder wegen dan gedegen beleidsanalyse.

Praktisch valt er weinig romantisch te maken van het ontbreken van chips: de maatregel heeft concrete productiestops en economische schade veroorzaakt. Politiek gezien ondermijnt het de geloofwaardigheid van Nederland als betrouwbare handelsnatie. Mogelijk is het opgeven van tijdelijke zeggenschap over Nexperia noodzakelijk om leveringen te herstellen, maar dat voorkomt niet dat de stap blijvende reputatieschade en vragen over strategisch inzicht oproept.