Van Rijthoven moest stoppen in 2025: 'Zal mijn dochter afraden tennisprof te worden'
In dit artikel:
Tim van Rijthoven stopte in het voorjaar van 2025 op 28‑jarige leeftijd met professioneel tennis. De Noord‑Hollander, bekend van zijn sprookjesjaar 2022 — winst in Rosmalen en een diepe run op Wimbledon — zegt gedwongen te zijn gestopt omdat zijn lichaam het niet meer aankon. Een hardnekkige 'golferselleboog' aan zijn rechterarm en een lange reeks blessures aan elleboog, pols, oksel en rug maakten terugkeer naar topniveau onmogelijk, ondanks een operatie in april 2023 en een rentree in juni 2024 die opnieuw pijn gaf. Van Rijthoven: “Mijn lichaam was niet meer bestand tegen toptennis.”
De piek van zijn carrière was kort maar opvallend. In Rosmalen versloeg hij onder anderen Taylor Fritz, Félix Auger‑Aliassime en in de finale Daniil Medvedev (6‑4, 6‑1). Dankzij een wildcard — mede dankzij steun van Richard Krajicek — vervolgde hij die vorm op Wimbledon, waar hij pas in de vierde ronde verloor van Novak Djokovic. Hij gelooft dat hij, zonder blessures, een stabiele plek in de top 50 had kunnen bereiken; mede door het ontbreken van ATP‑punten voor Wimbledon 2022 bleef hij steken op plek 101, één plaats buiten de felbegeerde top 100.
De plotselinge bekendheid bracht ook druk: mediaoptredens en interviews leidden tot migraine, waarna hij een mediamanager inschakelde. Achteraf wijst hij op een harde trainingscultuur: „De norm bij de tennisbond was: veel trainen en niet zeiken,” zegt hij, en dat heeft zijn elleboog volgens hem beslecht. Hij betreurt dat hij niet eerder naar zijn lichaam luisterde, maar erkent ook dat zijn speelstijl bijdroeg aan de kwetsbaarheid.
Privé heeft Van Rijthoven inmiddels andere prioriteiten. Zijn dochter Luna, geboren in april, staat centraal; hij geniet zichtbaar van het vaderschap en is actief in nieuwe sporten: wielrennen, marathons en zelfs een ultratrail. Over de toekomst van zijn dochter in tennis is hij helder: hij zal haar ruimte geven, maar „het zal ik haar zeker afraden om tennisprof te worden.” Hij pleit voor meer aandacht voor individuele belastbaarheid in jeugdopleiding en wijst op de zware offers van jonge spelers — hijzelf zat vanaf zijn tiende bij een gastgezin in Frankrijk — iets wat volgens hem nu beter wordt besproken.
Kortom: een carrière die in kort tijdsbestek hoge pieken kende maar door lichamelijke kansen en systeemfouten voortijdig eindigde; nu zoekt Van Rijthoven rust, sportieve uitdagingen op andere terreinen en tijd met zijn gezin.