Van Nepal over Indonesië tot Marokko komt Gen Z op straat: waarom jongeren over de hele wereld zo boos zijn
In dit artikel:
De afgelopen weken en maanden steken jongeren wereldwijd de straat op — van Marokko (waar al drie dagen grote anti-regeringsbetogingen plaatsvinden) tot Madagaskar, de Filipijnen, Nepal, Indonesië, Peru en Kenia. Volgens Cato Waeterloos (professor communicatiewetenschappen en digitalisering aan UHasselt, in podcast Het Kwartier) verbinden die acties zich onder de noemer 'Gen Z-protesten' door een gedeelde onvrede: frustratie over het establishment, corruptie en de besteding van publieke middelen.
Waeterloos plaatst die golf in een langere traditie waarbij jonge generaties vaker maatschappelijke verandering opeisen, maar waarschuwt tegelijk voor te snelle veralgemeningen: elke protestbeweging groeit binnen een specifieke politieke en culturele context. Dat verklaart waarom dezelfde onderliggende klachten lokaal anders worden ingevuld.
Sociale media spelen een cruciale rol bij zichtbaarheid en verspreiding. Digitale platformen functioneren voor jongeren als primaire informatie- en netwerkomgeving; berichten en beelden van protesten bereiken snel global audiences en creëren herkenning. Die herkenning — vaak gebaseerd op persoonlijke verhalen en identiteitsvragen, zoals bij #MeToo — kan als vonk dienen: internationale voorbeelden inspireren mensen om hun eigen ervaringen van onrecht openbaar te maken en lokaal in actie te komen.
De dynamiek is niet simpelweg imitatie: sociale bewegingen hebben vaak meerdere randvoorwaarden nodig om in beweging te komen. Wel versnellen platforms het proces en maken ze organisatie meer bottom-up. Het grassroots-karakter wordt versterkt doordat informatie over demonstraties snel en informeel gedeeld wordt, waardoor mobilisatie kan plaatsvinden zonder traditionele organisatiestructuren.
Repressieve reacties van staten (zoals in Indonesië en Marokko) beïnvloeden het verloop; gewelddadige ingrepen worden vaak gefilmd en gedeeld, wat op zijn beurt nieuwe verontwaardiging en mobilisatie kan aanwakkeren — vergelijkbaar met de mondiale impact van beelden rond de moord op George Floyd.
Kortom: de huidige generatie jongeren combineert digitale verbondenheid en straatprotest op een manier die zowel veranderingen in organisatievormen als in politieke gevoeligheden zichtbaar maakt. Hun acties zijn wereldwijd verbonden, maar altijd geworteld in lokale grievances en contexten.